Skip to main content

بایگانی ماهانه ارگ ایران همراه تعداد نوشته ها

هفت نوشته تازه ارگ ایران

بلندای زیبا و بی مانند البرز ایران بسیار دینی است.  تا طبیعت زیبای کشور را واقعی دوست نداشته باشیم،  و برای حفظ و نگهداری آن تلاش کارآمد و واقعی نکنیم،  در آینده ای نه چندان دور،  یعنی در همین چند سال آینده،  کشور و مردم در خطر نابودی قرار می گیرند.  طبیعت ایران را بدرستی و بخوبی بشناسیم،  و آنرا ارج داریم و ارزش گذاریم،  بدون طبیعت ایران هیچی چیزی نخواهیم داشت و شد.  سعی نماییم وقتهای زیادی در طبیعت گوشه و کنار ایران بگذرانیم،  و به سفرهای مسئولانه در طبیعت برویم،  مانند در اینجا.

بلندای زیبا و بی مانند البرز ایران

بلندای زیبا و بی مانند البرز ایران
تصویر منظره دریاسر تنکابن،  عکس شماره ۳۳۱۷.

بلندای زیبا و بی مانند البرز ایران

لوگو ایران را بدرستی بشناسید،  عکس شماره ۱۶۱۷.
برگه ۳۸۱ مهر ۱۳۸۶ پیوست جغرافیای عمومی ایران است.
. . . ادامه دارد و بازنویسی می شود . . .
بلندای زیبا و بی مانند البرز ایران

ییلاقات رامسر و تنکابن

      ییلاق های ارتفاعات رامسر و تنکابن و البرز مرکزی بسیار زیبا و جذاب هستند،  بنظر من زیبا ترین نوع خود در دنیا می باشند.  برای رفتن به آن‌ها باید از نیمه راه رامسر به تنکابن،  از مسیر جاده هریس با نام میرزا کوچک خان و جنگل دالخانی،  حدود دو تا سه ساعت در جاده اسفالت عبور کرد.
بلندای زیبا و بی مانند البرز ایران
تصویر گوگل زمین از منطقه،  عکس شماره ۷۹۵۳ .
   ییلاق‌های اکراسر، جنت رودبار و چاک ــ  روستا های ییلاقی جنت رودبار، اکراسر، چاک، چرته، نمکدره، ایزکی، جیررود و… همگی در مجاورت یکدیگر هستند،  این مناطق بسیار زیبا بوده و آب و هوای دلنشینی دارند.
   ییلاق گرسماسر ــ  یکی از زیباترین نقاط رامسر و یکی از شاهکار های طبیعت است،  هوای آن در فصل تابستان بسیار خنک و گاهی سرد است.  دشت ‌های بسیار زیبا،  کوه های بسیار بلند و چشمه‌ های بسیار خنک،  این ییلاق را از سایرین متمایز می‌کند.  دزکول نیز در این ییلاق قرار دارد،  که بسیار زیبا و بلند است،  از بلندای این کوه تمام نقاط رامسر و تنکابن را می توان دید.  گردشگاه های این ییلاق، رستم سر، تله بن، راه کنار، مسجد ابجی, دزکول, فولاد چشمه و…  است،  که هر یک زیبایی خاصی دارند.
   ییلاق لپاسر ــ  بلندترین ییلاق منطقه است،  برای رفتن به آن باید به یکی ازییلاق‌های مجاور مثل نمکدره یا جواهرده  رفت، نمکدره از سایرین به لپاسر نزدیکتر است،  و سپس پیاده یا با اسب به طرف این ییلاق حرکت نمود.  کوه های لپاسر بسیار بلند هستند و در تابستان نیز روی کوه‌ های آن برف وجود دارد،  و کوه سمامس بلند ترین کوه رامسر با ارتفاع ‌٣۶٠٠ متر،  در نزدیکی این ییلاق قرار دارد.  یک یخچال طبیعی در این ییلاق وجود دارد،  که آب این ییلاق، از آن است.  این ییلاق دارای یک اب معدنی به نام اب سیاه قابل شرب است،  گویند برای بیماری‌ های کلیوی مفید است.  برای رفتن به این ییلاق حتما چادر و لباس گرم و تا حد امکان خوراکی به همراه برد.  در ماه شهریور این ییلاق برف می‌بارد.
   جواهرده رامسر ــ  در سی کیلومتری جنوب شهرستان رامسر،  در دامنه کوه های مرتفع سماسوس و در میان مراتع و چمن زارها واقع شده است.  جاده دسترسی به جواهرده از غرب رامسر آغاز شده و در تمام طول مسیر با شیبی تند در کنار دره و رودخانه صفارود ادامه می یابد.  با افزایش ارتفاع در طول مسیر،  به تدریج نوع پوشش گیاهی تغییر یافته و از تراکم درختان نیز کاسته می شود.  در نزدیکی جواهرده،  منطقه کاملا از پوشش جنگلی خارج شده و به چمن زار و بوته زار تغییر شکل می یابد. از همین نقطه روستای جواهرده دیده می شود.
 آبشارهای زیبایی در منطقه جواهرده، خودنمایی می کنند،  یکی از این آبشارها در انتهای روستا و در کنار تخته سنگ بزرگی است.  آبشار صفارود یا آبشار اول جواهرده نیز در ۱۵ کیلومتری جنوب شهر رامسر و رد مسیر جاده جواهرده قرار دارد.  این آبشار فصلی بوده ولی در مواقع پرش منظره زیبایی دارد.  رودخانه صفارود یکی از مواهب طبیعی این منطقه،  از دامنه های شرقی کوه سماسوس در ۲۴ کیلومتری جنوب غرب رامسر سرچشمه گرفته و ضمن عبور از روستا های جواهرده، تنگ دره و صیقل محله از میان جنگل عبور کرده و در شهر رامسر به دریا می ریزد.
   ــ  بنظر من معنی نام جواهرده در حروف هیروکلیف جی نهفته است.
   جواهرده = جو + او + هر + ده = روستای جوی آب کوهستانی.
   جو = جوب، مسیر + او = آب + هر = هرکان، هیرکان، هیربد = منطقه کوهستانی ار + ده = روستا
   بالابند یا جوربند ــ  روستای بالابند در جنوب غربی شهرستان تنکابن و در مرز جغرافیایی شهرستان رامسر قرار دارد.  این روستا در ارتفاعات میان بند جنگل ‌های زیبای شمال قرار داشته و ارتفاع ار سطح دریا از حدود ۵۰۰ متر تا ۸۰۰ متری می‌باشد.  در گذشته شغل عمده مردم این روستا دامداری بوده ولی از حدود ۵۰ سال پیش چایکاری در این روستا شروع شده و امروزه شغل اکثر مردم این روستا چایکاری است.  فاصله زیاد تا شهر تنکابن و همچنین مشکل اشتغال باعث مهاجرت عمده به روستاهای مجاور و شهر شده ‌است.  جمعیت این روستا در گذشته بالغ بر ۲۰۰ خانوار بود ولی در فصل زمستان این جمعیت به حداقل مقدار است.  زیر ساخت‌ های عمده در این روستا شامل جاده آسفالته، آب لوله کشی، برق، تلفن و مدرسه ابتدایی و مسجد است.  اسم این روستا به گویش محلی «جوربند» است.
بلندای زیبا و بی مانند البرز ایران

ویلا سازی در منابع طبیعی

      بزرگترین اشتباه تاریخ و تاریخ طبیعی ایران در حال کامل شدن است،  هزاران هکتار اراضی ملی به چنگ زمین خواران افتاده است،  و بهترین موقعیت های طبیعی و جنگلی تبدیل به ویلا شده است.  جهت اطلاع بیشتر در جستجوها بنویسید:  "تبدیل جنگل های شمال به ویلا".
      در کل معلوم نیست،  استان های شمالی ایران طبیعی و کشاورزی هستند،  یا توریستی و ویلایی،  همه چی درهم و برهم است.  نه دیگر امکان توریست ارزشی دارد نه امکان کشاورزی و نه صنعتی،  وضع بحرانی است.
      ایران حدود بیش از دو میلیون هکتار جنگل در حوزه شمالی داشت،  اما متأسفانه روند تخریب جنگل سالانه یک و نیم درصد است،  و به جنگل های کهن شمالی صدمه جبران ناپذیر فراوان خورده است.  اگر این روند  ادامه یابد،  در ۵۰ سال آینده از جنگل ‌های ایران چیزی باقی نخواهد ماند،  که هیچ،  بلکه صدمات غیر قابل جبران به طبیعت و آب و هوا و کشاورزی،  و کلاً تمام موجودیت ایران و مردم می خورد.
بلندای زیبا و بی مانند البرز ایران
تصویر ویلا سازی در جنگل های شمال،  عکس شماره ۴۰۶۱.
بلندای زیبا و بی مانند البرز ایران

البرز بی مانند

جاده سبز البرز بی ماننده
      جاده زیبا و با صفای هجده کیلومتری تنکابن تا روستای تکش.  از میدان هفت تیر یا همان گلیجان خودمان در تنکابن،  بسوی جنوب در جاده ای میرویم که باران های لطیف شمال ایران عزیز آنرا شسته و تمیز تر نموده،  به جاده ای میرویم که طراوت دارد،  شادابی دارد،  در هر فصلی و هر روزی و شبی منظره های تماشایی خاص خود دارد.  باغ های پرتقال و کیوی و گل و شالیزارها در دوسوی مسیر بیننده را محو تماشا می کند.  در جاده ای میرویم که البرز سرفراز را مقابل خود می بینیم که به مسافرین خوش آمد می گوید،  در جاده ای میرویم تا خاطره شیرین بیاوریم،  با مردمی مومن، بسیار خوب و مهربان و مهمان نواز، مردمی دلاور که در طول تاریخ درخشیده اند،  مردمی که بخاطر زندگی شاداب و طبیعی عمری طولانی دارند،  مردمی که تحصیل کرده های بیشمار برای خدمت به جامعه ایران بزرگ هدیه کرده اند. 
      بعد از طی چهار کیلومتر در حاشیه رودخانه کلان و خروشان چشمه کیله به روستای پر جمعیت زنگیشا محله می رسیم،  با باغ های کیوی و پرتقال خوش طعمش،  بطول سه کیلومتر در دو طرف جاده با شوق نمونه بودن،  سربلند آرمیده و به تازه واردین خیر مقدم می گوید.  ولی ایکاش مسئولین این سه کیلومتر جاده را که از میان بزرگترین روستای مازندران می گذرد و از پر رفت و آمد ترین مسیر های توریستی و مسافرتی ایران است،  و روستایی دوست داشتنی را دو قسمت کرده هر چه زودتر بصورت بلوار می کردند،  تا آسایش هزاران سیاحتگر و مردم بیشتر فراهم شود.
      سپس از کنار روستا های قدیمی و تاریخی گلیجان و رضا محله، خلخال محله، سیب محله، رودبار کنار، می گذریم.  روستا هایی که هر کدام سرگذشتی شیرین دارند.  از دو راهی جاده های دو هزار و سه هزار می گذریم،  جاده هایی که مسیر آنها افسانه است،  فرح بخش است، انسان در طبیعت بی نظیرش،  بخاطر عظمت طبیعت از خود بی خود می شود،  با چهچه مهاجران کوچک و نسیم خنک کوهساران و نوای رودخانه ای شفاف، و در پهلویش آبادی های بسیار.
      دو راهی را پشت سر می گذاریم و از کنار قریه های کشکو، آخوند محله و سیاهگل چال که در پایین کوه آرام و قرار ندارند، با حکایتی جداگانه در انتظار فردایی بهترند،  شاد می گذریم.  به پل طولانی و زیبای تیران بروی رودخانه شیرود،  شیرود قهرمان،  که از بالای آن دره های خرم البرز را تا اعماق البرز می بینیم،  البرز همیشه جاوید،  البرز سرفراز،  جوجه تیغی با نمکی جنب رودخانه ما را به تماشایش دعوت می کند.  در هوای عطر آگین روی این پل نفس عمیقی می کشیم و انرژی تازه ای می گیریم.  گله اسبی می بینیم که فخر فروشان می چرند.
     به روستای پرجمعیت سلیمان آباد میرسیم با آن بازار سنتی شلوغ که هر چهارشنبه تشکیل میشود،  و تمام مردم را برای دیداری مجدد فرا می خواند،  روستایی که آماده است بگوید من چون شهری هستم،  می خواهم شهری باشم،  شهری مهمان نواز،  لیاقتش هم دارد.
      سپس در مسیری بسمت کوهپایه های البرز میرویم،  به روستای چلاسر که عطر چای کارخانه چای خشک کنی آن تمام فضا را پر کرده و تازه وارد را وادار به مکث می کند،  روستایی همچون دیگر روستاهای همجوارش،  میانرود، خشکرود، که دوست داشتنی هستند و بهترین برنج خوش طعم و شیرین ترین پرتقال و کیوی ایران را تولید می کند.  روستاهایی که وجود امامزاده ها و قدمگاه های تاریخی دلیل بر ایمان مردم است.  در روستای چلاسر از کنار کارخانه شالی خشک کنی که بوی برنجش به مشام میخورد بسمت کوه می پیچیم،  و مقابلمان چراغ قرمز نورانی فرستنده سیما را می بینیم،  و در یک مسیر نیکوتر از گذشته قرار می گیریم.
      به اراضی گسترده جل و باغ های زیبای چای و گل و کیوی می رسیم،  سه کیلومتر راه را با مناظری متنوع و با دید وسیع دریا و کوه و با آواز دلنشین پرندگان زرد و بنفش که به روی کابلها و دکلهای انتقال نیرو ردیف نشسته اند طی می کنیم.  اتوموبیل هایی می بینیم که با گل های خوشرنگ آرایش گردیده و عروس و داماد های امیدوار را برای فیلم برداری یادگاری به جل می آورند.  کارخانه های عظیم و مدرن کنسانتره و آب میوه و سورتینگ و بسته بندی میوه و جوجه کشی و مرغداری را می بینیم،  به روستای جل می رسیم،  روستایی کم جمعیت، آرام، پراکنده در طول چند کیلومتر،  که آینده ای عالی دارد.  هر چندگاه قرقاول های زیبا ما را با عشوی خود مشایعت می کنند.  نیم نگاهی به ردپای جاده قدیم ابریشم و آثار تاریخی بجا مانده می اندازیم،  و کاروانها را با بار زینتی و صدای زنگوله، در خیال می پردازیم.
      وارد اولین پیچ و خم های رشته کوه البرز میشویم و دیدار تازه با درختان جنگلی و رودخانه ای که از درون جنگل می آید،  با خبرهای خوش از برف های کوه،  و گربه های وحشی که با کرشمه به راه خود می روند.  در هر چم این ابتدای البرز،  البرز نامدار و سرفراز،  زیر سایه درختان جنگلی، از بلندیها، شهرها را می بینیم،  روستاها را می بینیم،  مزارع و زمین سبز و فضای آبی زیبا و دریای رنگین مازندران را می بینیم،  کوه های خاکستری سر بفلک کشیده با یخچال های سپید طبیعی را می بینیم،  آواز مسرور بلبلان و ترنم جویبارها را می شنویم.
      به روستای تکش یا تیکش می رسیم روستایی محصور میان جنگل و باغ با مردمی نجیب،  روستایی سبکبال، قرار گرفته در اولین بلندای البرز،  از عمق تاریخ با نمای امروزی و نماد های باستانی،  با سنگ های نقره ای و گبرها که در نزدیکی روستا از گذشته های دور بجای مانده،  و داستانها در دل خاک دارند،  و می شنویم زوزه شغالها و نعره گراز های بیشمار که نگهبانان این گرانبهایند.  روستایی که می تواند با داشتن هتل و امکانات دیگر پذیرای هزاران توریست باشد تا از این ایوان البرز سرفراز نظاره گر باشند،  شهر ها، روستاها، کوه های خاکستری سربفلک کشیده با سفیدی برفها، دریای مازندران که به رنگ های مختلف پیداست.
      در سمتی از تکش روستای کوده که کنار رودخانه ای کرشمه ای مفتخر ایستاده،  رودخانه ای که دیدن ماهی هایش انسان را به اشتها می آورد،  با نام جدید ایثار ده با درختان مازو و گردو، خود نمایی میکند،  ناگه روسکی قهوه ای (سمور کوچک محلی) با آن بدن دراز قشنگش ما را به تماشا می گیرد.  همچنان که زیر سایه درخت تنومند راش طلایی ایستاده ایم،  به این فکر خواهیم بود که این فقط  18  کیلومتر در یکی از هزاران جاده ایران عزیز بود،  واقعاً عظمت ایران بی همتاست.
بلندای زیبا و بی مانند البرز ایران

دیدنی های البرز

تعدادی از مناطق دیدنی البرز را در زیر می نویسم و به مرور ادامه می دهم.
بلندای زیبا و بی مانند البرز ایران
عکس هایی از کوه های البرز،  عکس شماره ۳۷۰ .
   دریاسر ــ  از دو جاده زیبای شهر توریستی تنکابن می توان به دریاسر رفت، یکی از میدان کشکو یا همان میدان دو هزار جاده سلیمان آباد،  و دیگری از سه راه خرم آباد شهر شهسوار بسمت منطقه قلعه گردن یا لتاک رفته و سپس وارد جاده جنگلی دوهزار می گردیم که با نسیم کوهستانی یک ساعتی انسان را می نوازد،  از روستا های سنتی،  گلیج پل، مرز لات، پردسر، اشتوج پایین و اشتوج بالا، بلاس، گلستان محله می گذریم و به دوراهی لیل محله رسیده و ادامه می دهیم و روستا های،  کلیشم، هلو کله، میان کوه، نسمه یا نسامه تاریخی را می بینیم و سپس در عسل محله که انتهای مسیر ماشین روست پیاده حرکت کرده و چشم انداز از هر طرف کوه های مرتفع منطقه دو هزار و سه هزار است که چون تابلوی نقاشی طبیعت هر سو گسترده شده،  و کوه های سر بفلک کشیده،  سیالان، کرزیگان، خاندین، یان، نوشا، اجر، گچبکن، و… بیشمارند و آرزوی هر بیننده است که همه را چون دلاوران تاریخ ایران بپیماید.
    شروع پیاده روی و کوه پیمایی از روستای عسل محله که در سمت راست جنگلی و چپ دره پر آب و رودخانه دریا سر که سر چشمه آن از یخچال دائمی قله سیالان ۴۲۵۰ متر و کندیگان ۴۰۰۰ متر که در فصل بهار و تابستان به اوج پر آبی می رسد و با ۲۴ درصد پر شیب ترین رود ایران است به همین دلیل گرگر و غرش آب در طول مسیر موسیقی گوش نوازی به اجرا می گذارد.  جنگل های این منطقه انواع درختان مازی، بلوط، ممرز، راش، سرو، انواع میوه ها ازگیل و انجیر گوجه سبز و گردو و فندق،  جانوران خوشگل و منحصر بفرد، خرس، گراز، شغال، روباه، گرگ، گربه وحشی، کل ، بز کوهی، گوزن و آهو چند قلاده پلنگ،  انواع خزندگان مارها بی خطر و گاه افعی و زنگی، سوسمار، پرندگان، کبک مرغ کوهی شاهین عقاب قوش قرقاول سره جغد انواع بلبل ها.  در مسیر چشمه های گوارایی بی دریغ تعارف می کنند که بیایید و بنوشید و هر چقدر می خواهید ببرید برای سلامتی و کلیه و کبد مفید است.
     دشت دریا سر در پس تپه ای به نام کتنا قرار دارد که بعد از دو ساعت پیاده روی نگار بی همتایش را می بینیم و زمین مرتفع و نرمش را لمس می نماییم.  این دشت چند صد هکتاری در فصول مختلف دیدنی است  در فصل بهار و اردیبهشت پوشیده از گلهای زرد و قرمز و تابستان فقط سبز سبز است.  در پائیز هزار رنگ است و در زمستان یک دست سفید پوش است.  از دشت دریاسر می توان قلل مختلفی را جهت صعود بر گزید از جمله قله سیالان، کندیگان، خانه بن، یان، کنگر چال، سید کل، و علم کوه ۴۸۵۰ متری تخت سلیمان هم نیم نگاهی دارد،  در مسیر های مختلف کوه های بلند،  سخره های ستبر و دیوار های متعدد جهت دوست داران کارهای فنی پیمایی و سنگ نوردی،  عاشقان را به خود جذب می کند.  گردنه الموت دلاوران را دعوت می کند که ادامه دهند و شبی در کوهستان خواب لذت بخش داشته باشند و به قلعه الموت و معلم کلایه بروند و یاد اندیشمندان و شاعران ایران باشند.
   میان لات ــ  در جاده دوهزار تنکابن بعد از دو راهی عسل محله به سمت راست رو کرده و پیاده رفته،  آنجا منطقه زیبای میان کوه است که مسیر لذت بخش کوه پیمایی آغاز می گردد،  راهی باریک و سبز که در کنار دره ای عمیق واقع است،  رودی سرد که با شتاب از آن دره می گذرد،  این رودخانه خروشان نوشا ست که از کوه های بلند نوشا سرچشمه می گیرد.  اینجا جنگل های انبوه مردم موج های نو را به یاری حفاظت می طلبند،  جاده ای پاکوب و مالرو خبر از قرنها گذر می دهد.  پس از حدود دو الی سه ساعت پیاده روی به میانلات رسیده که چشمه بسیار بزرگ و گورایی دارد و چون رودخانه ای کوچک می ماند.  از میان لات با طی نزدیک سه ساعت پیاده روی در مسیری با شیب حدود ۴۰ درجه به روستای نیر کلابرد و سپس روستای نوشا رسیده،  که یکی از زیباترین ییلاقات منطقه دوهزار است.  از این منطقه می توان به قلل نوشا، شاه سفید کوه، شاه رشید، خشچال، سماموس و…. دسترسی پیدا کرد.  همچنین دو دره بزرگ شگفت انگیز بکر با آبشارهای زیبا از پس قلل پر برف و تنگه های پر شکوه بزرگی طبیعت را به رخ علاقه مندان می کشد که چشم اندازی بی نظیر است.
   چالکی ــ  مسیر بکر و کم رفت آمد دیگر برای کوه پیمایی چالکی است،  که از روستای هلو کله واقع در جاده عسل محله یا اسل محله آغاز می گردد،  ابتدا مسیر پر شیب است و از کنار خانه های قدیمی و تاریخی می گذرد،  و سپس وارد باغات فندق و گردو شده که چشمه های متعدد در باغ های سر سبزی و صفای منحصر به فرد به این راه می دهد.   با عبور از باغات فندق و از دشت سبز وارد مسیر جنگلی شده که با وجود درختان کهنسال و هم چنین چشم انداز قلل ۴۰۰۰ متری انسان را به خود می خواند تا توانایی و سلامتی خود را حفظ کند و نگرشهای نو به جهان داشته باشد.  پس از حدود دو الی سه ساعت کوه پیمایی به سراپای کر چل چال رسیده که دور تا دور آنرا جنگل انبوه و تاریک فرا گرفته و چشمه های گورای آن را بسیار جذاب تر می کند.
      در طول شبانه روز صدای جوی های آب و آوای جغد و پرندگان مختلف طبیعت را کامل می کند،  جهت دسترسی به منطقه چالکی باید حدود چهار ساعت دیگر کوه پیمایی کرده و با عبور از میان جنگل های بکر در ارتفاع ۲۵۰۰ متری و دیدن چند سرای گاو و گوسفند و چشمه های آب،  در میان سبزی و طراوت و گلهای رنگا رنگ به چالکی رسید.  هر فصل رنگ خودش را دارد،  بهار عطر گلها و تابستان لذت دیگری دارد و پائیز بدلیل خزان برگها و هزار رنگ بودن مسیر از فصول مناسب جهت دسترسی به این مکان است.  در ضمن از سرای پای چالکی می توان به دشت دریا سر رفت که راهی بکر و کم رفت آمد بوده و دیدن و طی کردن آن خوب و کیف کردنی است.
   سیاه سرد ــ  از شهر تنکابن به سمت گیلان در کیلومتر ده جاده رامسر وارد جاده هریس می گردیم،  رو به جنوب و کوهستان نموده،  پس از عبور از روستای مدرن شده گالش محله وارد جنگل و منطقه دالیخانی می شویم.  جنگل های این منطقه بسیار زیبا و چشم گیر هستند،  بدلایل مختلف بکر تر از جنگل های سایر مناطق کوهستانی در منطقه تنکابن و رامسر مانده اند،  شاید یک دلیل آن صنعتی نبودن چوب این جنگل است.  در کنار جاده تابلوی سفید بی نوشته و نشان آغاز پیاده روی بسمت سیاه سرد را خبر می دهد،  این جالب ترین تابلوی جهان می باشد.  حداکثر یک ساعت تا رسیدن به سیاه سرد زمان لازم است،  وجود چشمه های آب در نقاط مختلف این منطقه میان باغات وسیع گردو، فندق، سیب، گلابی، خیلی دیدنی است،  که در زمان های قدیم از هخامنشیان و اشکانیان و ساسانیان تا پهلوی رونق زیادی به این منطقه داده بود و مکان استراحت مسافرینی بود که در مسیر ییلاقات بالا دست در حرکت بودند. همچنین بزرگترین جاذبه این منطقه آبشار زیبا و جلبکی اینجا است،  که آب رودی کوچک در بالا دست را از ارتفاع حدود ۲۰ متری به سمت پایین پخش کرده که به صورت قطره های ریز فرو می ریزد.  اکثر درختان جنگلی این منطقه، انجیر، مازی، بلوط، سرز، توسکا، راش، است که تا عمق درها و کوه ها گسترده شده اند و حیوانات زیبایی را در خود نگه داشته اند.
   آبگرم و آب معدنی سه هزار ــ  در دو راهی دو هزار و سه هزار از روستای گلیج پل به سمت چپ و جاده معروف و تاریخی سه هزار روی کرده و از روستا های متعددی چون، توسا کلام، یان دشت، گاو بر، ورزمین، داس دره، آش محله، جارلات، سر اسبی لات، خانیان، سرپل، هلویان، بالان، قاضی محله، یوج، عبور می کنیم.  جاده سه هزار کنار رودخانه خروشان سه هزار قرار دارد که از پر آب ترین تند آبهای ایران بزرگ است،  و بستر آن در بعضی نقاط به ۱۵۰ متر می رسد.  از روستای بسرن در انتها مسیر اتوموبیل رو کوله پشتی را برداشته و باید پیاده آغاز حرکت کرد،  با عبور از روستاهای شهرستان و درجان به منطقه میانرود رسیده.  اینجا محل تلاقی دو رود بزرگ است،  گرما رود که از ضلع جنوبی قلل هفت خوان و تخت سلیمان سر چشمه می گیرد و دیگری شلف رود که از ضلع شمالی آن کوه های سربفلک کشیده می آید.  شکوه منطقه سه هزار با هیج جا قابل مقایسه نیست،  وجود عظیم ترین توده های کوهستانی البرز مرکزی و دیدن ضلع شمالی رشته کوه البرز سر افراز،  انسان نا خود آگاه به فکر تاریخ نیک فرو می رود،  به قهرمانان تاریخ کوروش بزرگ، آرش کمانگیر، زال، رستم، اسکندر اشکانی و هزاران هزار ایرانی دلاور و دانشمند.  سه هزار مرکز ثلاث و محال بود که در تمدن های کهن مرکز مبادلات اقتصادی سیاسی و اجتماعی سه بخش مهم طالقان و الموت و تنکابن بود.  مسیر آبگرم و آب معدنی در منطقه میانرود جدا می شود،  سمت چپ مسیر آب معدنی،  و در جبهه شمالی قلل لنگری امتداد دارد که وارد دشت زیبای شلف شده، و پا کوب سمت راست که رو به دره می باشد به سوی آب معدنی ره گشوده است.   رنگ زرد و قرمز کنار رودخانه شلف رود که به راحتی می توان تشخیص داد به دلیل رسوب آهن است،  بدین جهت آب معدنی آهن بسیار دارد.  سالهای گذشته طی آزمایشات که توسط کارشناسان انجام پذیرفته بیش از ۲۰ نوع املاح مفید از جمله آهن، کلسیم، منیزیم در آبمعدنی و آبگرم سه هزار تأیید گردیده است.
      مسیر آبگرم از میانرود به سمت راست امتداد دارد،  که پس از روستای میانرود و عبور از رودخانه به روستای کرن و سپس از مزرعه ای بنام اشیتاز گذشته و با حدود دو ساعت و نیم کوهپیمایی به آبگرم سه هزار رسیده.  از دل سنگی ستبر کنار رودخانه ای سرد،  چشمه آبگرم از دل خاک زرد می جوشد،  هیبت آنجا مردم منطقه را واداشته که آن را به حضرت سلیمان نسبت دهند.  منطقه میانرود سه هزار مبدأ صعود به قللی بکر و بزرگ است،  از جمله قلل کوه لنگری که چهار قله آن با ارتفاع بالای ۴۰۰۰ متر می باشند،  مرتفع ترین آن ۴۳۲۴ متر است،  قلل هفت خوان،  کالاهو ۴۴۱۲ متر، لوی نا ۴۲۰۰ متر، کل جال ۴۲۰۰ متر، قبی شرقی و غربی ۴۳۳۹ متر و ۴۳۲۰ متر تخت سلیمان با یخچال عظیم دائمی آن ۴۶۵۹ متر، و بسیار قلل معروف بالای ۴۰۰۰ متر منطقه تخت سلیمان و علم کوه البرز مرکز که به راحتی قابل دسترسی برای ماجراجویان است، مانند، دندان اژدها، میشور، کلجار بن، سیاه غار، رستم نیش، پیت غار، گرده کوه، سیاه کمان، نام هایی تاریخی زبان فارسی،  اگر کوه نورد نیستید به خونه گلی بیایید و با گشتی از نزدیک عظمت ایران را ببینید.
   آرود ــ  در منطقه سه هزار از روستای قاضی محله پا کوبی به سمت چپ و جنوب شرق ره می گشاید،  و در مسیری از جنگلی با بلندای ۱۷۰۰ متری عبور کرده و ارتفاع می گیریم.  سمت چپ رودی خروشان در عمق دره ای زیبا جریان دارد،  سمت دیگر در جبهه شمالی قلل نواس کوه و اسبه کر استوار ایستاده اند،  که سرچشمه های آن رود وحشی از آنجاست.  پس از گذشتن از جنگل و رودخانه به دشتی زیبا و پر گل می رسیم که در چشم انداز شمالی قلل کوه نرگس، کوه های سیالان، بلس کوه، و.. بسیار دیدنی و لذت بخش هستند.  پس از حدود دوساعت کوه پیمایی به روستای با شکوه آرود رسیده،  امامزاده ای سفید در امتداد محلی با صفا و خانه های نیلی و چشمه آبی زلال و دشتی سبز،  اینجا آرود افسانه ای است.  در اطراف صخره های پرهیبت و شکوه مند، اسپید کر ۳۷۴۲ متر، نواس کوه ۳۶۰۰ متر، بل کوه ۳۳۰۰ متر، زیبا قرار دارند، که ابتدای خط الراس کالاهو و تخت سلیمان هستند.  عظمت وصف نا پذیری آرود هر بیننده ای را یاد سر سختی ها و دلاوری های قهرمانان و مبارزان تاریخ ایران می اندازد که انسانیت و معرفت را در وجود خود سرشته بودند و چون قلل بزرگ ایران محکم می داشتند.  به دلیل بهترین آب و هوا و تغذیه مناسب طبیعی در این روستا از زمان قدیم پهلوانان منطقه آرود زبان زد بودند، که معروف ترین آنها پهلوان صحت بوده است.  به خونه گلی بپیوندید مدتی از زندگی طبیعی لذت ببرید و سلامتی بیابید.
   ولگر ــ  برای رفتن به ولگر که از دیدنی های تنکابن است،  ابتدا از خونه گلی روستا های جل و چلاسر با اتو موبیل یا دوچرخه و یا پیاده به تکش رفته و از آنجا وارد جنگل انبوه تیکش و آغوز حال شده پس رسیدن به استراحت گاه آغوز حال مسیر کوهپیمایی را به سمت جنوب که مسیر جنگلی و انبوه است پیش گرفته،  حدود دو ساعت از جنگل خارج شده و به منطقه خاص رسیده،  خاص در زبان محلی به کوه های مرتفع عاری از جنگل می گویند، بزودی انوش راوید در این باره خواهد نوشت.  با حدود یک ساعت راه پیمایی به سمت غرب وارد روستای زیبای دلگر گردیده که واقعاً بی نظیر است، در چشم انداز شمالی،  دریای بی کران می درخشد و شهرها چابکسر گیلان تا عباس آباد تنکابن و حومه های متل قو دیده می شود.
   دمیرون، سیف کلایه ــ  در مسیر دلگر بعد از طی جنگل البته به راهنمایی مربیان خانه گلی می توان به سمت شرق ادامه داد و در خطی نیمه جنگلی و زیبا با همان چشم انداز دشتها و کوه ها و شهر ها به روستای دمیرون و سپس روستای سیف کلایه رسید،  امامزاده و چشمه آب، نوشیدن و گفتن نیاز ها، سردودن شعر و گرفتن عکسهای بی نهایت زیبا.
   سیف کلایه از مسیر دو هزار ــ  جهت دسترسی به این منطقه به انتهای جاده دو هزار و روستای شانه تراش عزیمت نموده و سپس کوه پیمایی را آغاز نموده،  متأسفانه به دلیل ساخت و ساز های بی رویه ابتدای مسیر کوه پیمایی روح آزار می باشد،  اما با ارتفاع گرفتن و دور شدن از جاده مناظر خوب انسان را شیفته طبیعت می کند.  قلل مرتفع منطقه سیالان و تخت سلیمان و دریای خزر بخوبی مقابل دیدگان هستند،  از کنار چشمه های متعدد گذشته و از سرا هایی با نام های اصیل زبان فارسی پارتی اشکانی،  گرچل جال، کل چال، بند بن، گدو گاه، کالدشت، و روستای زیبای پیش کوه که از دهات قدیمی ییلاقی است با گرفتن عکس های یاد گاری رد شده،  به سمت سیف کلا  رفته،  مسیر این منطقه نیمه جنگلی است.  در بعضی از نقاط تمام جنگلی،  و جاهایی خاص می باشد،  برای دست یابی به این روستا حدود ۵ ساعت زمان لازم است، و قلل گردکوه، زرد سر،  کشتمان که هر کدام بیش از ۳۰۰۰ مترند قابل صعود می باشند.
   لشم ــ  از روستای خانیان جاده سه هزار به سمت غرب و جنوب حرکت کرده و بعد از ۴۵ قیقه پیاده روی به دشت تیراز و امامزاده عوض رسیده که دید مناسبی به یالهای جنگلی شمال رشته کوه البرز دارد.  سپس از مسیر پاکوب وارد جنگل پر پشت منطقه شده که یکی از انبوه ترین و زیبا ترین جنگلهای شمال ایران است،  و گونه های کمیاب جانوری را دارد،  طبق آمار مسئولان محیط زیست بیشترین تعداد پلنگ البرز و تعدادی گوزن در این منطقه می باشند که از بکر بودن این جنگل خبر می دهد.  درختان راش سر بفلک کشیده و بلوط و شمشاد و… در بین راه لذتی باور نکردنی به دست می آید و می اندیشیم که ایکاش بزرگترین اردوی ملی میهنی اینجا برگزار می شد.  پس از حدود یک ساعت راه پیمایی، چشمه ای وجود دارد که آب گورای آن بسیار دلپذیر است،  و حدود دو ساعت بعد به دشت زیبای چرکاکوتی رسیده که عاری از درختان بلند می باشد و به همین دلیل دید مناسبی به قلل سیالان و خط الراس آن و همچنین قلل شاه رشید و داکو دارد.  با حدود سه ساعت دیگر کوه پیمایی به منطقه لشم رسیده که روستای زیبای ییلاقی بشمار می رود و حدود ۲۵۰۰ متر از سطح دریا ارتفاع دارد،  در چشم انداز شمالی با زاویه وسیع،  دریا کاسپین و شهرهای ساحلی دریای مازندران در دید است،  دسترسی به قله ۳۵۰۰ متری بلس کوه از اینجا امکان پذیر می باشد، در لشم خاطره ای زیبا برای دوستداران طبیعت بیادگار می ماند.
   آبگرم فلکده ــ  جهت دستیابی به این آبگرم از پل جاده سه هزار عبور کرده و به سمت راست و روستای لیرسر رفته،  و در آنطرف روستای لیره سر،  از دو راهی دارکو به راست رفته تا به منطقه فلکده رسیده،  می توان این مسیر را با اتوموبیل و یا دوچرخه طی کرد. کل مسیر جنگلی بیشتر درختان راش و شمشاد بلند است،  آبگرم طبیعی فلکده امکانات مدرن ندارد و علاقه مندان سلامتی در طبیعت به این مکان می آیند. 
   بالان ده ــ   از مسیر لیرسر به سمت چپ اتوموبیل رو می باشد که درختان بلند چتری بر جاده گسترده اند،  راهی است خوب،  همچنین می توان از مسیر ساکوتی با حدود چهار ساعت پیاده روی از دل جنگل بکر و عبور از سیب چال و روستا های پلیم چال، ونداربن و حنات یا حسنات به روستای بالان ده رفت.  البته می شود با ماشین به حسین آباد رفت و از شیراکنس ضمن دو ساعت راه پیمایی با شیبی تند به بالنده رسید،  هر دو مسیر جذابیت عجیبی دارند، و در راه داستان هایی از وجود گنج های گمشده شهر گمشده شنیده می شود.  بالنده در ضلع شمالی قله کالاهو و خط الراس عظیم آن است که دیواره حدود ۲۵۰۰ متری دارد،  منطقه کلار دشت و قلل آند سرا و گرما کوه و خط رأس آن تا قله داکو و شاه رشید که برای دست یابی به آن  باید از روستاهای گیل زمین و گولاسر عبور نمود.  ضمن اینکه از فلکده نیز می توان با پیاده روی و جنگل پیمایی به گیل زمین رفت ویا در مسیر رودخانه فلکده به گوسفند سرای اگور و از آنجا به گولاسر یا قله شاه رشید رفت.  دریاچه ای در آن سوی روستا قرار دارد که برای دیدن و استراحت کنار آن حدود ۴۵ دقیقه پیاده روی دارد،  دریاچه به شکل هشت انگلیسی می باشد و به همین دلیل به آن دریاچه هشت می گویند،  فصل بهار اوج آبدهی آن است.
بلندای زیبا و بی مانند البرز ایران
عکس انوش در کوه های البرز،  عکس شماره ۳۷۳ .
بلندای زیبا و بی مانند البرز ایران
مستندهای مربوط
مستندهای بیشتر را در آپارات وبسایت ارگ ایران ببینید،  لینک آن در ستون کناری
 
    توجه ۱:  اگر وبسایت ارگ به هر علت و اتفاق،  مسدود، حذف یا از دسترس خارج شد،  در جستجوها بنویسید:  انوش راوید،  یا،  فهرست مقالات انوش راوید،  سپس صفحه اول و یا جدید ترین لیست وبسایت و عکسها و مطالب را بیابید.  از نظرات شما عزیزان جهت پیشبرد اهداف ملی ایرانی در وبسایت بهره می برم،  همچنین کپی برداری از مقالات و استفاده از آنها با ذکر منبع یا بدون ذکر منبع،  آزاد و باعث خوشحالی من است.
   توجه ۲:  جهت یافتن مطالب،  یا پاسخ پرسش های خود،  کلمات کلیدی را در جستجو های ستون کناری وبلاگ بنویسید،  و مطالب را مطالعه نمایید،  و در جهت علم مربوطه وبلاگ،  با استراتژی مشخص یاری نمایید.
   توجه ۳:  مطالب وبسایت ارگ و وبلاگ گفتمان تاریخ،  توسط ده ها وبلاگ و وبسایت دیگر،  بصورت خودکار و یا دستی کپی پیس می شوند،  از این نظر هیچ مسئله ای نیست،  و باعث خوشحالی من است.  ولی عزیزان توجه داشته باشند،  که حتماً جهت پیگیر و نظر نوشتن درباره مطالب،  به اصل وبلاگ من مراجعه نمایند.