درود بر شما

نمیدونم کجا بپرسم

نظر شما راجع به رمان تاریخی سینوهه چیست؟

با تشکر

سلام

جناب لطف بفرمایید در بحث هایی که جلو میبرید به نتایج برسید

سبک تحلیلی محور بررسی تاریخ توسط شما رو خیلی میپسندم اما عموم مسائل رو فقط در حد جرقه نگه میدارید و به نمایان ساختن آتش نمیرسید

سلام و درود جناب راوید

درباره دو قرن اول اسلامی بنده هم سوالات زیادی در ذهنم مطرحه، بنظرم اینکه میگید حکومت اعراب بدوی بر ایران و مثلا اینکه در مسایل اداری و اینها استفاده کنن خیلی قبول کردنش سخته و با منطق جور در نمیاد، خیلی به واقعیت نزدیک هست و طبق این استدلال خب میتونیم عباسیان رو هم ایرانی بدونیم.

اما سوال بزرگ من درباره امویان و خلفای راشدین هست. اگر بگیم تاریخ های بعدی رو استعمارگران نوشتن میتونیم قبول کنیم دروغهایی هست، اما در احادیث و روایات به صراحت از حکومت امویان بر ایرانی‌ها و عجم ها سخن رفته و حتی زمانی که حضرت علی به خلافت میرسن برای فارس و مناطق دیگه استاندارانی تعیین میشه. سوال اینه که چه اتفاقی افتاده؟

درباره خود حمله اعراب، یک موضوعی که یک جا شنیدم این هست که در جنگهای اعراب و ایران، از اعراب یمنی استفاده میشد و نه اعراب حجاز، چون یمنی ها جنگجو بودن و حجازی ها به هیچ وجه و حجازی ها به نوعی سلطه اقتصادی و سیاسی بر یمنی ها داشتن. 

اینکه چی میشه و اموی ها میتونن تا ۱۵۰ه.ق حکومت کنن جای سواله. نمیتونیم مثل عباسیا ایرانی بدونیمشون چون به شدت تعصب عربی داشتن و ایرانی ستیز. اموی ها که مرکزشون در سوریه یا شام بود، ارتباط نسبی یا سیاسی زیادی با یهودیان هم داشتن به شدت. نکته مهمی هست بنظرم. بنی امیه رو  در کل برخی پژوهشگران به هیچ وجه مثل بنی هاشم فرزند عبدمناف نمیدونن.

گرچه در کل همه اینها اصالتا عرب نبودن و حضرت ابراهیم و پسرش اسماعیل عرب محسوب نمیشدن و عربیزه شدن در منطقه. حتی درباره زبان عربی که حضرت اسماعیل و حضرت محمد بهش صحبت میکردن، احادیث و مطالب قابل بحث زیادی هست

اما به طور کلی، بنظر بنده این مطلب رازگونه هست اما میتونیم به یه طریقی حلش بکنیم. برای مثال بگیم در نتیجه جنبش فرهنگی چندین ساله حضرت محمد، اعراب بدوی ناحیه تونستن یک گزار فرهنگی موقت رو طی بکنن و تا حدی اختلافات رو کنار بگذارن و زیر یک پرچم جمع بشن و با کمک هم و همچنین یمنی ها و بعدتر فتح عراق و شام و قدرتمندتر شدن، با سختی فراوان سد ساسانیان رو بشکنن (در فضایی واقعی تر و نه مزخرفات تخیلی) و یک سلطه شکننده یک قرنی پیدا بکنن. این گزار فرهنگی اعراب بسیار کوتاه مدت بود و دوباره بعد مدتی به فرهنگ جاهلی خودشون برمیگردن و در دوره یزید به قصد نابودی اسلام وارد میشن و عاشورا صحنه تقابل میراث پیامبر و میراث اعراب جاهلی میشه. اعرابی که حالا کمی از حالت بدوی دراومدن اما دوباره به اعتقادات سابقشون برگشتن و همین بعد مدتی نابودشون میکنه.

حضرت علی درباره این بازگشت فرهنگی اعراب به شدت اونهارو سرکوب میکنه و میگه آیا فراموش کردید در نهرهایی آب میخوردید که شترانتان در آن ادرار میکردند؟ یا به بهانه های واهی به جان هم می افتادید

و اتفاقا ایرانی هارو ستایش میکنه چون حضرت علی یک شخصیت دینی و فراملیتی و فراتمدنی هست. بعدتر میبینیم که این عنصر به ایرانیها نزدیکتر میشه، ایرانیها اسلام رو در دست میگیرن و گسترش میدن و اتفاقات بعدی.

فروپاشی امویان هم قطعا حاصل قیام ایرانیان هست که البته هم نتایج خوب و هم نتایج بد داشت.

نظرتون درباره این تحلیل چیه؟