تاریخ فرهنگ و هنر در ایران
هنر و شاخه های هنر ایران، سابقه زیادی دارد، یعنی از اولین پیدایش تمدن های کهن ایران، من دوره های هنر در ایران را نه به دوران های حکومتی و پادشاهی، بلکه در ساختارهای تاریخ اجتماعی تقسیم بندی کرده ام، زیرا با تغییرات ساختار اجتماعی هنر تغییر می کند، با تغییر پادشاه و حاکم هنر تغییر نمی کند، فقط در بعضی جاها سلیقه تغییر می کند.
تصویر یک کار هنری عالی ایرانی، عکس شماره ۳۴۴۸.
لوگو ایران را بدرستی بشناسید، عکس شماره ۱۶۱۷.
تاریخ فرهنگ و هنر در ایران
هنر های برجسته ایرانی
هنر های: طراحی و نگارگری، مینیاتور و خوشنویسی، فرش و گلیم، تزئینی و جواهرات، سنگ و کاشی، رقص و موسیقی، نمایشی و عروسکی، معماری و تزئینی، آشپزی، باغ و باغچه، سفال و سرامیک، زریبافی، خاتم کاری، مینا کاری، نقش برجسته و مجسمه سازی، صنایع دستی ایران و دیگر هنرها.
تاریخ هنر فرش ایران
از تاریخ فرش زیاد گفته و نوشته اند، در این وب مطابق معمول نمی خواهم حرف های تکراری را بنویسم. ادامه بزودی
تصویر قالی پازیریک، عکس شماره ۳۴۴۷.
تاریخ فرهنگ و هنر در ایران
قالی پازیریک
قالی پشمی پازیریک قدیمیترین فرش دنیا با رنگ های زنده است، که در سال ۱۳۲۸ (۱۹۴۹) توسط سرگی رودنکو، باستانشناس روس در دره پازیریک در کنار اشیاء باستانی دیگری، در گور یخزدهٔ یکی از فرمانروایان سکایی کشف شد. این فرش تقریباً مربع با ابعاد ۱۹۸ در ۱۸۹ سانتیمتر است. نقش هایی آن شامل تصویر سوارکاران، آهوان در حال چرا و جانوران افسانه ای با سر عقاب و بدن شیر است، و حاشیهای گلدار دارد. ساختار فرش و نگاره های آن شباهت زیاد با نقش برجستههای تخت جمشید دارد، مانند در اینجا.
دره کوچک پازیریک در شمال کوهستان آلتایی جنوب سیبری مرکزی و در ۷۹ کیلومتری مرز مغولستان است. نتایج آزمایش رادیواکتیو قدمت گور های دره پازیریک را تا سدههای پنجم و چهارم پیش از میلاد نشان دادهاست.
رقص محلی خراسان جنوبی
ویژگیهای خاصی که درون رقصهای محلی نهفته است، نشان دهنده نگرش فرهنگ و روحیات و چگونگی زیست مردم هر منطقه است. رقص محلی قدیمیترین فرم نشانگر حالات، عادات و فرهنگ یک قوم و یا ساکنان یک منطقه جغرافیایی است، که در قالب مجموعهای از حرکات موزون اجرا میشود. رقص بخشی مهم از فرهنگ انسانهای اولیه بود، بطوریکه آنان از طریق رقص و با استفاده از حرکات و ریتم، احساسات خود را به دیگران بیان میکردند.
معانی مختلفی در رقصها نهفته است، گاه شکرگزاری به درگاه خداوند، گاه ترتیب خاص یکی از کارهای عشایری، مانند پشم چینی گوسفندان یا کارهای کشاورزی، سوارکاری، جنگ و غیره، که در قالب حرکات رقصنده بیان میشود. رقص محلی نیز یکی از ابزار تشریح درون مایههای اساطیری سراسر جهان در همه اعصار بوده است، به ویژه رقصهای آیینی مربوط به باروری و رویش، پیروزی در شکار، درمان بیماران و….
رقص محلی به شماره ۸۰۶ در فهرست ملی میراث فرهنگی ناملموس به ثبت رسیده است. امروز رقص محلی بیشتر جلوه های هنر خود منجمله، جنبه های اساطیری و آیینی خود را از دست داده است. در واقع رقص محلی، بیشتر برای گرامی داشت خدای باروری و کشاورزی، رسیدن سال نو، ریزش باران و … برپا میشد، و در مراسمهای رقص محلی، مردم "مرگ" و "باروری" هستی را ستایش می کردند.
خراسانجنوبی دارای رقصها و موسیقیهای محلی بسیار متنوعی است، ترانهها و آوازهای زیبا و حماسی، رقصها و آهنگهای سازی و آوازی در منطقه قهستان و بیرجند رواج دارد. وی، دهل، سُرنا، دایره و نی را ازجمله سازهای محلی است که توسط خود نوازندگان ساخته میشود. برخی قطعات موسیقی ویژه رقصهای محلی در این منطقه شامل؛ فارفاره، چپ و راست، شیرجه، احواله سه ضرب بوده و همچنین چنشتی، فورگی، سرکاریزی، رکاتی از جمله رقصهای محلی است، که به صورت انفرادی، دو نفره و گروهی اجرا میشود.
رقص محلی هر قوم ریشه درگذشته تاریخی آن دارد، رقصهای محلی خراسان جنوبی، که کم و بیش در تمام خراسان بزرگ اجرا می شود، در طول تاریخ دستخوش تغییرات دینی و حکومتی شده است، اما در هرصورت بخشی از جنبه های خود را حفظ کرده است. امید است مردم هر شهر و دیار بیش از پیش، به جمع آوری و انتشار فولکلور یا دانش عامیانه و آداب و رسوم سنتی منطقه خود اقدام کنند، کوتاهی در این مورد بد و نابخشودنی است.
تاریخ فرهنگ و هنر در ایران
مستند های مربوط
مستند های بیشتر را در آپارات وبسایت ارگ ایران ببینید، لینک آن در ستون کناری
هنرهای سنتی ایرانی
رقص محلی خراسان جنوبی، شهر بیرجند، جشن نوروزان ۱۳۹۴، این هنر در تمام منطقه خراسان بزرگ کم و بیش وجود دارد.
توجه ۱: اگر وبسایت ارگ به هر علت و اتفاق، مسدود، حذف یا از دسترس خارج شد، در جستجوها بنویسید: انوش راوید، یا، فهرست مقالات انوش راوید، سپس صفحه اول و یا جدید ترین لیست وبسایت و عکسها و مطالب را بیابید. از نظرات شما عزیزان جهت پیشبرد اهداف ملی ایرانی در وبسایت بهره می برم، همچنین کپی برداری از مقالات و استفاده از آنها با ذکر منبع یا بدون ذکر منبع، آزاد و باعث خوشحالی من است.
توجه ۲: جهت یافتن مطالب، یا پاسخ پرسش های خود، کلمات کلیدی را در جستجوهای ستون کناری تارنما بنویسید، و مطالب را مطالعه نمایید، و در جهت علم مربوطه وبسایت، با استراتژی مشخص یاری نمایید.
توجه ۳: مطالب وبسایت ارگ و وبلاگ گفتمان تاریخ، توسط ده ها وبلاگ و وبسایت دیگر، بصورت خودکار و یا دستی کپی پیس می شوند، از این نظر هیچ مسئله ای نیست، و باعث خوشحالی من است. ولی عزیزان توجه داشته باشند، که حتماً جهت پیگیر و نظر نوشتن درباره مطالب، به تارنمای ارگ ایران مراجعه نمایند.