جنگ افزارهای جدید در تاریخ ایران همیشه تاریخ باستان و میانه باعث برتری ایران نسبت به دیگر کشورها شد. از زمان پیدایش بورژوازی استعماری، ایران در اختراع و ابتکار و تولید جنگ افزارهای جدید عقب افتاده شد. اشخاصی که تاریخ می خوانند، حتماً باید از جنگ، و جنگ افزارهای دوره مربوط به آن تاریخ را بخوبی بدانند و بشناسند، تا بتوانند دروغهای تاریخی را تشخیص دهند، و کلاه تاریخی سرشان نرود.
جنگ افزارهای جدید در تاریخ ایران
برگه شماره 406 جنگ افزارهای جدید در تاریخ ایران بزودی پست می شود
جنگ افزار های جدید
هلیکوپتر ــ (بالگرد یا چرخ بال) هواگردی است که برخاستن و پیش رانش آن به وسیله یک یا دو چرخانه افقی بزرگ صورت می‌گیرد، چرخانهٔ یک بالگرد را ملخ می‌نامند. بالگردها را در رده هواگرد های گردنده بال طبقه بندی کرده اند تا بتوان آنها را از هواگرد های ثابت بال مشخص کرد. بالگرد در دنیای امروز یکی از مهم ترین و پر استفاده ترین وسایل حمل و نقل به شمار می‌آید. این وسیله در سه محور می تواند حرکت کند. یک خلبان بالگرد باید از دو دست و دو پای خود برای خلبانی استفاده کند، که این امر نیاز به مهارت و قدرت تفکر بالا دارد.
گویند: طرح اولیهٔ ساخت بالگرد را چینی‌ها، برای اولین بار در ۴۰۰ سال بعد از میلاد برای ساخت اسباب بازی های فرزند انشان به کار بردند (نیاز به سند). لئوناردو داوینچی و یک روسی به نام میخائیل لومونوسوف نیز از کسانی بودند، که طرح هایی از بالگرد را ارائه دادند، ولی نتوانستند از حرکت بخش اصلی بدنه به دور خود جلوگیری کنند. مدل کوچکی از یک بالگرد که چاینیز تاپ نام داشت، در سال ۱۷۸۳ وارد عرصه شد. ۱۳ سال بعد "سر جورج کیلی" انواع آزمایشی این چاینیز تاپها را ساخت و بالگرد بخاری را طراحی کرد، در عرض صد سال بعد طرح هایی که ساخته می‌شد همگی مشکل موتور داشتند.
واژهٔ هلیکوپتر به انگلیسی Helicopter اولین بار در سال ۱۸۶۱ توسط یک دانشمند فرانسوی که اولین مدل کوچک با موتور بخار را ساخت، مورد استفاده قرار گرفت. همچنین اولین مدل موتور الکتریکی را توماس ادیسون اختراع کرد. اولین پرواز موفقیت آمیز نیز در سال ۱۹۰۷ در فرانسه البته توسط یک ماکت کوچک انجام شد، که در این پرواز، بالگرد مدل به مدت ۲۰ ثانیه در ارتفاع ۳۰ سانتیمتری سطح زمین معلق ماند. هفت سال بعد از ساخته شدن اولین هلیکوپتر که می‌توانست پرواز کند، دو افسر نیروی هوایی مجارستانی هلیکوپتری ساختند که اتفاقاً پرواز های متعددی در ارتفاعات بالا انجام داد، ولی هرگز اجازهٔ پرواز آزاد نداشتند.
بالگردهای ساخته شده انتظارات را بر آورده نمی‌کرد، تا اینکه در سال ۱۹۳۶ شرکت آلمانی "فوک ولف" بالگردی ساخت، که سرعت آن ۷۰ مایل در ساعت تا ارتفاع ۱۱ هزار پایی بود. در سال ۱۹۴۰ و همزمان با پیشرفت در ساخت موتور های هم‌محور (موتورهایی که در آن نیروی پیشران و پسران هر دو ملخ توسط یک موتور تولید می‌شود) اولین بالگرد برای استفاده های نظامی توسط سیکورسکی ساخته شد، و اولین پرواز آن در سال ۱۹۴۰ در آمریکا با موفقیت صورت گرفت، که آنرا دو خلبان تا ارتفاع یک کیلومتری زمین در مدت یک دقیقه بالا بردند.
انواع بالگرد: بالگرد تهاجمی، بالگرد ترابری، بالگرد پشتیبانی.
انواع بالگرد های نظامی: آواکس، ناونشین، ضد زیردریایی، نجات دریایی، گشت دریایی، مسافربری، باربری، امداد و نجات، آمبولانس.
انواع بالگرد های غیر نظامی: خصوصی، ویژه، آموزشی، آتش‌نشانی، علمی تحقیقاتی
عکس هلی کوپتر یا بالگرد، عکس شماره 6568.
F22 رپتور ــ هواپیمای جنگنده نسل پنجم ساخت شرکت های لاکهید و بوئینگ است، که از فناوری رادار گریزی (Stealth) استفاده می‌کند. ایالات متحده تنها کشوری است، که دارای این هواپیما است. در اصل اف-۲۲ به عنوان یک جنگنده برای برتری هوایی طراحی شده بود، اما دارای قابلیت های اضافی است، که شامل حمله به زمین، جنگ الکترونیکی و اطلاعات سیگنال می باشد. لاکهید مارتین پیمانکار اصلی طرح است، و تولید بیشتر بدنهٔ هواپیما، سیستم های سلاح و مونتاژ نهایی اف-۲۲ را به عهده دارد. برنامه بوئینگ شامل بال، بدنه، ادغام آویونیک، و تمامی سیستم آموزش خلبان و نگهداری سیستم است.
برای هواپیما اسامی مختلف F-۲۲ و F/A-۲۲ تعیین شده بود، و بعدها وقتی به طور رسمی وارد سرویس USAF شد در ماه دسامبر سال ۲۰۰۵ به عنوان اف-۲۲ای نامیده شد. با وجود یک دوره رشد دنباله دار و پر هزینه، نیروی هوایی ایالات متحده آمریکا در نظر دارد، از اف-۲۲ به عنوان یک جزء حیاتی برای آینده قدرت هوایی تاکتیکی ایالات متحده بهره گیرد.
نکتهٔ جالب توجه این که ژاپن برای تکمیل نسل جدید جنگنده هایش سفارش خرید اف۲۲ را به آمریکا داده بود، ولی آمریکا با آن مخالفت کرد، ولی با پیشنهاد ژاپنی‌ها در مورد اف-۳۵ موافقت شد.
عکس اف 22 ای، عکس شماره 6566.
میگ-۲۹ ــ تاکنون بیش از ۱۶۰۰ فروند میگ-۲۹ تولید شده، که حدود ۹۰۰ فروند آن به کشور های عراق، ایران، سوریه، یمن، کره شمالی، هند، میانمار، بنگلادش، مالزی، مغولستان، کوبا، پرو، افغانستان، چکسلواکی، آلمان شرقی و یوگسلاوی، الجزایر، سودان، اریتره، صادر شده اند، و بقیه نیز در ارتش شوروی و پس از آن کشور های به جا مانده از فروپاشی شوروی میگ-۲۹ به کشور های متعددی استفاده شده اند. این جنگنده جنگ های متعددی از جمله جنگ ایران و عراق، جنگ خلیج فارس و جنگ یوگسلاوی را تجربه کرده است.
هرچند در شرایط مساوی میگ-۲۹ را می توان برابر با اف-۱۵ یا اف-۱۶ دانست، اما در تمام درگیری هایی که تاکنون اتفاق افتاده میگ های ۲۹ خلبانان ضعیف تری داشته و شکست خورده اند، در فاصله های بیش از ۶۰ کیلومتری، جنگنده های آمریکایی به دلیل برتری های الکترونیکی، توانایی بیشتری دارند، اما از فاصله کمتر از ۱۵ کیلومتری کفه ترازو به نفع میگ-۲۹ می‌چربد. در فاصله حدود ۸ کیلومتری می‌توان میگ-۲۹ را به دلیل دید بهتر سلاح‌ها و مانور پذیری بهتر برتر دانست. سیستم دوربین نشانه گیری سلاح میگ-۲۹ بر روی کلاه خلبان نصب شده، و موشک را در امتداد خط دید خلبان هدایت می‌کند، یعنی موشک به جایی که خلبان به سوی آن نگاه می‌کند می‌رود.
عکس میگ 29 ، عکس شماره 6567.
راکت‌انداز گراد ــ از معروف ترین و رایج ترین انواع راکت‌انداز های خانوادهٔ کاتیوشاست و در چندین کشور دیگر هم مدل های مختلف آن تولید شده و راکت انداز های دیگری نیز بر اساس آن طراحی شده اند. گراد-۱ مدل سبکتری از سیستم گراد با ۳۶ لانچر، گراد-وی یا ام۱۹۷۵ یک مدل بیسار کوچکتر با ۱۲ لانچر برای نیرو های هوابرد و پریما یک مدل بزرگتر با ۵۰ لانچر از دیگر مدل های تولیدی گراد در شوروی هستند. آرام-۷۰ مدل تولید چکسلواکی و دبلیوآر-۴۰ لانگوستا مدل تولید لهستان از مهمترین انواع ارتقا یافته گراد هستند. رومانی مدلی از گراد با ۲۱ لانچر را تولید کرده و کره شمالی نیز مدل ۳۰ لانچره گراد به نام ب‌ام-۱۱ را که بر روی کامیون های ژاپنی ایسوزو سوار شده ساخته است. ب‌ام-۱۱ در ایران و پاکستان هم کپی شده است، صنایع دفاع ایران مدل ۴۰ لانچره گراد را هم تولید کرده است، که بر روی کامیون های مرسدس بنز سوار شده‌اند.
روس‌ها در بحبوحه جنگ ویتنام نوع سبکی از گراد به نام ۹پ۱۳۲ را هم طراحی و تولید کردند، که فقط از یک پرتابگر قابل حمل توسط نفر تشکیل می‌شود. این سیستم برای نیرو های ویتنام شمالی تولید شده بود، و بعدها در میان نیرو های چریکی و شبه نظامی نیز محبوبیت زیادی پیدا کرد، اما هیچگاه وارد ارتش شوروی یا روسیه نشد. ب‌ام-۲۱ گراد (به روسی: БМ-۲۱ "Град") نوعی راکت‌انداز چندتایی ۱۲۲ میلی‌متری است، که در اوایل دهه ۱۹۶۰ در شوروی طراحی و تولید شد. راکتی که گراد شلیک می‌کند ام-۲۱اُاف نام دارد. گراد از ۴۰ تیوب پرتابگر تشکیل می‌شود، که بر روی یک کامیون نصب شده اند. اولین انواع گراد در سال ۱۹۶۳ به عنوان جایگزینی برای راکت‌انداز ب‌ام-۱۴ وارد ارتش شوروی شده، و بر روی کامیون شش چرخه اورال-۳۷۵دی سوار شده بودند.
عکس راکت انداز گراد، عکس شماره 6569.
توجه: اگر وبسایت به هر علت و اتفاق، مسدود، حذف یا از دسترس خارج شد، در جستجوها بنویسید: انوش راوید، یا، فهرست مقالات انوش راوید، سپس صفحه اول و یا جدید ترین لیست وبسایت و عکسها و مطالب را بیابید. از نظرات شما عزیزان جهت پیشبرد اهداف ملی ایرانی در وبسایت بهره می برم، همچنین کپی برداری از مقالات و استفاده از آنها با ذکر منبع یا بدون ذکر منبع، آزاد و باعث خوشحالی من است.