جنگ افزا های آینده ایران و جهان
در هر دوره تمدن از ساختار های تاریخی اجتماع، نوع جنگ افزار و آرایش نظامی و پدافند غیر نظامی، شرایط خاص خودش را داشت، در آینده که بسرعت تغییر می کند، جنگ افزارها هم بسرعت تکامل پیدا می کنند. جنگ ها و جنگ افزار های آینده به شدت متکی بر فناوری اطلاعات و ارتباطات خواهند بود، و می توان گفت که جنگ های آینده جنگ های اطلاعاتی خواهند بود. در جنگ های آینده مسئله دقت در هدایت مهمات به سوی دشمن، پرتاب های دقیق و دورزن مستقر در آسمان و زمین است. جنگ آینده جنگ غلبه تصمیم گیری ها و استراتژی های نظامی است، و هر کس زودتر تصمیم بگیرد و تاکتیک و استراتژی سریع تر و پیشرفته تری به کار گیرد پیروز است. تجهیزات دید در شب برای نفوذ در عمق خاک دشمن، سامانه های جنگ الکترونیک، نقش موثری در جنگ آینده دارند. گذشته شعاع میدان نبرد، در محدوده برد مهمات بود، اما با پیشرفت های مبتنی بر فناوری و دسترسی به سلاح های دوربرد و تجهیزات دورپیما، مانند ناو های جنگی، هواپیما های دور پرواز، و نیز موشک های قاره پیما، مفهوم سنتی خط مقدم و پشت جبهه مخدوش شده است.
جنگ افزارهای آینده ایران و جهان
جنگ و ارتش آینده
ارتش آینده باید شبکه ای، انعطاف پذیر و چالاک باشد، که بتواند با استفاده از عملیات ویژه و رویات ها، به سرعت در سراسر دنیا واکنش های لازم را انجام دهد. جنگ آینده تابع عوامل متعددی است، که بسیار پویا و متغیر هستند. این عوامل عبارتند از حضور و تاثیر رسانه ها بر سرنوشت جنگ، به کارگیری علوم رایانه ای که در آن به نوعی چهره دشمن مخدوش، و جبهه خودی مظلوم نشان داده شود، آرایش سریع نیروی نظامی، پدافند هوایی کارآمد و پرحجم، جنگ الکترونیک برتر و موثر، فرماندهی و کنترل یکپارچه و برتر، دقت سلاح ها در اصابت به هدف، اتکا به نیرو های متخصص و حرفه ای، وحدت در عملیات نظامی، و گروه های رزمی خودکفای کوچک اما پرتوان، حمله های موازی علیه تمامی مواضع و نیرو های کلیدی دشمن، سرعت بالا در چرخش اطلاعات، آماده کردن افکار عمومی برای جنگ، اجرای عملیات روانی مستمر و… مجموعه این عوامل باعث می شود، که یک کشور با آمادگی بیشتری برای جنگ های آینده برنامه ریزی کند، و جهان از دوره جنگ های عصر صنعتی به دوره عملیات عصر اطلاعاتی گذر کند.
هارپ و جنگ افزار EMP
بشقاب پرنده
از روزی که استتار به عنوان علم و بهترین تاکتیک نظامی شناخته شد، حدود یک قرن می گذرد، اما امروزه استتار معنی کلاسیک یک قرن گذشته را ندارد، بلکه مفهوم در تمام علوم پیدا کرده است. بشقاب پرنده ها با طراحی نظامی براحتی می توانند، در بالاتر از یونیسفر قرار گرفته، و با بدنه ویژه خود کاملاً استتار باشند. این جنگ افزار می تواند در ارتفاع بالا و یا نزدیک به زمین حرکت کند، بدنه جاذبه رادار و تکنیکی خاص دارد، و در اندازه ها و برای کاربرد های متفاوت ساخته می شوند. آنها می توانند رابط اطلاعاتی با هواپیما های بدون سرنشین یا پهباد باشند، و همچنین بعنوان مرکز فرماندهی استفاده گردند. اولین کاری که برای بشقاب پرنده تعیین کردند، و به همین منظور آنرا طراحی اولیه نمودند، پرتاب و یا شلیک EMP بود.
پوشش نامرئی
این پوشش که با تکنولوژی نانو ذرات در دست اختراع می باشد، می تواند برای انواع پوششها اعم از لباس و یا پوشش های مختلف استفاده نمود. فن آوری فوق را بصورت ماده مایع بروی اجسام و پارچه می پاشند، یا هنگام تولید الیاف و منسوج بافته می شود. پوشش نامرئی غیر از اینکه در دید و چشم نمی آید، بلکه در دید انواع دوربین های مادون حراتی و سیگنالی هم نمی آید. جهت اطلاع بیشتر به اینجا مراجعه شود.
جنگ ستارگان
طرح دفاع راهبردی امروزه به جنگ ستارگان شهرت یافته است، این طرح با هدف ایجاد چتر حمایتی در آمریکا علیه چنین حملات موشکی ایجاد شد. ماهواره های مورد استفاده در طرح دفاع راهبردی، می توانند یک موشک مهاجم را از لحظه پرتاب آن رد گیری و قبل از اینکه از حریم هوایی کشور مهاجم خارج شود، آن را سرنگون کنند. با وجود برخی انتقادات بین المللی که علیه این طرح صورت گرفته است، کار ساخت سامانه ای لیزری فضا پایه ای که بتواند در مقابل موشک های بالستیک از کشور آمریکا محافظت کند، در دست انجام است. سالانه ۴ میلیارد دلار بودجه صرف این پروژه شده، و در سال ۲۰۰۵ نیز ۶.۶ میلیارد دلار دیگر جهت ادامه این پروژه تخصیص داده شده است.
جنگ افزارهای آینده ایران و جهان
سامانه های لیزری
در حال حاضر دست کم سه نوع سامانه لیزری، جهت جنگ افزار های زمین پایه یا فضا پایه در دست ساخت است، که از نوعی لیزر شیمیایی استفاده خواهند شد. در این سامانه‌ها ، مواد شیمیایی در داخل جنگ افزار با یکدیگر ترکیب، و تشکیل یک پرتو لیزری می دهند. در حالی که تا ظهور سامانه های لیزری فضا پایه حدود ۲۰ سال فاصله داریم، اما سه نوع لیزر هیدروژن فلوراید، دیتوریم فلوراید، و اکسیژن یودین شیمیایی برای آنها در نظر گرفته شده است.
سامانه لیزری هیدروژن فلوراید ــ در سال ۱۹۹۸ گزارشی با عنوان جنگ افزارهای لیزری فضایی ارائه شد، که در آن سامانه لیزری هیدروژن فلوراید، با روشی که موتور موشک کار می کند، مقایسه شده بود. فلورین اتمی برای تحریک مولکول های فلورید هیدروژن با هیدروژن مولکولی واکنش نشان می دهد. این واکنش باعث ایجاد طول موجی بین ۲.۷ و ۲.۹ میکرون می شود. در این طول موج، اشعه لیزر فلورید هیدروژن باید با جو زمین مرطوب شود. به این مفهوم که بتوان از آن در نبرد های فضایی که بخشی از برنامه لیزری فضا پایه است، استفاده کرد.
سامانه لیزری فلورید دیتوریم ــ سامانه لیزری دیگری که شبیه فلورید هیدروژن است، فلورید دیتوریم نام دارد. در این سامانه از دیتوریم به جای هیدروژن مولکولی، در ایجاد واکنش با فلورید اتم استفاده می شود. از آنجا که جرم اتم های دیتوریم از اتم های هیدروژن بیشتر است، این لیزر از طول موج بزرگتری یعنی حدود ۳.۵ میکرون برخوردار است، و بهتر می تواند در جو حرکت کند. در سال ۱۹۸۰، تی آردبلیو لیزر فلورید دیتوریم را که لیزر شیمیایی پیشرفته نیمه فرو سرخ میراکل نام داشت، ارائه کرد. این لیزر می تواند بیش از یک مگاوات نیرو تولید کند. این لیزر در سال ۱۹۹۶ جهت سرنگون کردن یک راکت مورد استفاده قرار گرفت.
سامانه لیزری اکسیژن یودین ــ سومین نوع لیزر شیمیایی که در دفاع موشک بالستیک از آن استفاده خواهد شد، لیزر اکسیژن یودین شیمیای نام دارد، که پیدایش آن به سال ۱۹۷۸ بر می گردد. در این سامانه لیزری، بین پروکساید هیدروژن و کلورین واکنش صورت می گیرد، در نتیجه باعث تحریک اتم های اکسیژن می شوند. در اثر این تحریک، اتم های اکسیژن نیروی خود را به اتم های ید انتقال می دهند، که با این کار اتم های ید تحریک می شوند، و لیزری با طول موج تقریبا ۱.۳ میکرون کوچکتر از دو لیزری که در بالا تشریح شد، تولید می کند. طول موج کمتر به این مفهوم است، که برای ساخت یک سامانه لیزری فضا پایه، باید از اپتیک های کوچکتری استفاده کرد. در سال ۱۹۹۶ لیزر اکسیژن یودین شیمیایی آزمایش شد، این لیزر اشعه ای صدها کیلو وات قدرت ایجاد کرد، که چندین ثانیه هم باقی ماند. در حال حاضر دانشمندان در حال ساخت سامانه های لیزری فضا پایه هستند، و بیشترین امیدواری آنان در استفاده از لیزر اکسیژن یودین شیمیایی است.
موانع و مشکلات لیزرهای فضا پایه ــ یکی از موانعی که در راه لیزر های فضا پایه قرار دارد، این است که برای پرتاب این لیزر بسوی شیء متحرکی، که با هزاران مایل در ساعت در حال حرکت است، باید آن را بر یک ماهواره متحرک سوار کرد. این کار شبیه این است که بخواهیم پرنده ای را در آسمان از داخل یک هواپیمای جت فرا صوت مورد هدف قرار دهیم. لیزر و شیء مورد هدف هر دو با سرعت های متفاوتی در حال حرکت خواهند بود، لذا امکان هدف گیری شیء پرنده کم و بیش غیر ممکن خواهد بود. به همین دلیل وزارت دفاع آمریکا در پی ساخت جنگ افزار پرتو ذرات است، که بتواند پرتو هایی از ذرات فرو اتمی با سرعت نزدیک سرعت نور به یک هدف نظامی بتاباند. اگر بتوان پرتو را با چنین سرعتی بتابانید، شیء مورد هدف منجمد خواهد شد.
جنگ افزار پرتو ذره ای
جنگ افزار پرتو ذره‌ای می تواند نیرویی چندین برابر قدرت تخریب لیزر های مخرب فعلی تولید کند. این جنگ افزار متشکل از دو بخش یعنی منبع قدرت و تونل شتاب دهنده خواهد بود. اگر ساخت جنگ افزار پرتوی ذره ای امکان پذیر شود، این جنگ افزار با قدرتی که دارد، خواهد توانست سرعت الکترونها، پروتونها یا اتم های هیدروژن را درون این تونل شتاب بخشد. در نتیجه این ذرات باردار به صورت یک پرتو در می آیند، که می توان این پرتو را علیه هدف بکار گرفت. توده های انرژی که از جنگ افزار پرتو افکن ذرات شلیک می شود، به درون هدف نفوذ و با اتم های تشکیل دهنده آن برخورد می کنند. این برخورد شبیه یک گوی است که چند توپ بیلیارد را روی میز بیلیارد مورد هدف قرار می دهد.
مانع اصلی در ایجاد پرتو ذرات عدم توانایی بشر در ساخت مولدی است، که بتواند نیروی لازم را فراهم کند. این مولد نیرو علاوه بر سبک بودن، جهت قرار گرفتن در فضا باید از قدرت زیادی نیز برخوردار باشد، بطوری که بتواند میلیونها ولت نیرو تولید کند. یک کارخانه معمولی تولید کننده برق می تواند نیروی لازم برای این کار را تأمین نماید، اما بواسطه دوری مسافت بین زمین و فضا، این امر امکان پذیر نیست. تاکنون دانشمندان نتوانسته اند یک مولد سبک و در عین حال مناسب، که بتواند نیروی مورد نیاز این کار را تولید کند، بسازند.
جنگ افزارهای آینده ایران و جهان
جت کوله ای یا جت پک
با این وسیله می توان با سرعت نقل و انتقال انجام داد، در ادامه این تکنیک خواهند توانست تجهیزات کوجک را نیز با کنترل از راه دور، یا کنترل از طریق بشقاب پرنده جابجا نمایند. طرح های جدید این ابزار دارای توربین های نانو تکنولوژی خنثی کننده جاذبه می باشند.
جت پک Jet pack را کوله پشتی پرتابی یا کوله پشتی جهشی هم ترجمه کرده اند، و به اسامی دیگری چون راکت بلت rocket belt یا کمربند موشکی و راکت پک rocket pack و غیره نیز شناخته می شود. سابقه آن به جنگ جهانی دوم بر می گردد، وسیله ایست که معمولاً به پشت بسته می شود، و توسط فشار گاز به پرواز در می آید.
انواع روبات ها
. . . بزودی . . .
عکس جت کوله ای، عکس شماره ۶۵۵۱ .
جنگ افزارهای آینده ایران و جهان
توجه: اگر وبسایت ارگ به هر علت و اتفاق، مسدود، حذف یا از دسترس خارج شد، در جستجوها بنویسید: انوش راوید، یا، فهرست مقالات انوش راوید، سپس صفحه اول و یا جدید ترین لیست وبسایت و عکسها و مطالب را بیابید. از نظرات شما عزیزان جهت پیشبرد اهداف ملی ایرانی در وبسایت بهره می برم، همچنین کپی برداری از مقالات و استفاده از آنها با ذکر منبع یا بدون ذکر منبع، آزاد و باعث خوشحالی من است.