جلسه کنشگری و واکنشگری ارگ ایران بمنظور هر کاری، هر کاری، درک از کنشگری و واکنشگری بسیار مهم است. در غیر این درک و دانش، هیچ نتیجه ای بدست نمی آید، و به گمراهی رفتن می شود. این درک همزمان با درک قدرت تشخیص، از ابزارهای مهم تحلیلهای علوم انسانی، بویژه در تاریخ است. من سعی کردم این موضوع را ابتدا در اینجا، و سپس در هر زمان و مکان مورد بررسی قرار دهم، و از اطلاعات و دانش اساتید علوم انسانی و جامعه شناس بهره ببرم.
جلسه کنشگری و واکنشگری ارگ ایران
. . . ادامه دارد و باز نویسی می شود . . .
کنشگر و کنشگری
حدود ده روز پیش دکتر بیژن قلمکاری پور گفتند، "برای جلسات آینده چه کنیم؟"، گفتم در صورتیکه داوطلب برای جلسات نداشتید!، من هستم، و لیست پانزده صفحه ای وردآفیس از بیش از ۷۰۰ لینک مطالبم را خدمت ایشان دادم، تا انتخاب کنند. سه پیشنهاد داشتم، که یکی از آنها کنشگر و کنشگری بود، که ایشان این را انتخاب نمودند. علت این تعیین من و انتخاب در موضوع پرسش، "برای جلسات آینده چه کنیم؟" بود.
ما در ایران بیش از هر کشوری تحصیل کرده داریم، و بیش از هر کشوری دانشگاهی و دانشگاه زده داریم، ولی اینها همه فاقد روح کنشگری هستند، و همه دارای ذهن واکنشگرا هستند. راه دور هم نمی خواهد برویم، در همین پرسش "برای جلسات آینده چه کنیم؟" و نوشته های گروه نهفته است. اکثر ایرانیها نسبت به مطالب واکنش نشان می دهند، خوششان آید، کپی پیس می کنند، و بدشان آید، آنرا به باد نق زدن و ناسزا می گیرند.
همه پرسش هایی داریم، ولی هیچکدام بدنبال پاسخ نمی گردیم، همه دوست داریم در جایی و کاری استخدام شویم، و حقوقی بگیریم، هیچ کدام نمی توانیم خلاق کار و پول و علم باشیم، البته نه صدد درصد، 99 درصد به یقین واکنشگرا هستیم. واکنشگرا بودن در ایرانی اجین شده است، و این مربوط به فورمولها و سبک کار سیستم آموزشی و با بکار گیری ابزارهای اجتماعی، مانند رادیو و تلویزیون بوده است.
حداکثر کار روشنفکری این است، که این دین و مسلک بد است، آن یکی خوب است، این فکر و آن فکر خوب نیست، و آنجوری خوب است، ولی هیچکدام به مسئله مهم کنشگری اشاره نکرده اند. زیرا خود آنها که روشنفکر هستند، در واقع واکنشگرا می باشند، و گفته هایشان واکنش هایی نسبت به مواردی است، نه تز های کنشگرانه و مهیج و حرکت دهنده.
من در وبلاگم سعی کردم به موضوع کنشگری اهمیت دهم، اما نه چندان که فیل شوند، زیرا بیش از ده فیل و حذف شده دارم. همیشه گفته ام جهت کار خوب و سازنده، نیاز به برنامه های سازمانی با دانش حرکت های اجتماعی و علمی است. درباره اعتراض به نوع تاریخ نویسی و مسائل دیگر اجتماعی توسط سیستم آموزشی و رادیو تلویزیون، و ایجاد انجمن های مختلف علمی و اجتماعی گوشزده کرده ام.
هیچ وقت کاری نداشتم، که این و آن چه دینی و مسلکی دارند، مهم برای حرکت تمدنی را در برپایی کنشگری دانستم. بدون درک و شناخت از کنشگر و کنشگری، درجا زدن در تمدن موجود از ساختارهای تاریخی اجتماع خواهد بود، و در مقابل خودمان رشد و تکامل تمدن های دیگر را خواهیم دید، که باعث نابودی ما خواهند شد.
بطور خلاصه مفهوم "برای جلسات آینده چه کنیم؟" این است، این گروه که از جوانان پرشور و دانش پژوه تشکیل شده، کنشگر علمی پیدا نمی شود، که تقاضای تشکیل جلسه را نماید. اگر هم شخصی اهل علم باشد، باید از او نسبت به تشکیل جلسه تقاضا کرد، و او واکنش نشان دهد، بگوید بله یا نه. بطور مستقل و کنشگرانه، کمتر جوان ایرانی جلو می آید. موضوع مقدار دانش نیست، هر مقدار دانش مورد قبول است، موضوع کنشگر و کنشگری است، که مهم می باشد.
ایرانیها بیشتر از مردم هر کشوری به تاریخ کشورشان علاقه دارند، این موضوع دلایل خاص تاریخی دارد، زیرا بیش از هر کشوری سابقه تاریخ دارند، یا بهتر است بگوییم، تاریخ و تمدن از ایران شروع شده است. شوخی نیست، زمانی که تمدن کهن جی کار های هنری فوق العاده می ساختند، و اسلحه و جنگ نداشتند، در هیچ جای دنیا حتی نمی توانستند کاسه گلی ساده بسازند، پس افتخار آغاز تمدن را ما ایرانیها داشته ایم.
ولی بنظر من افتخار داشتن تمدن، بدون درک از دلیل رشد و تکامل تمدن معنی ندارد، رشد تمدن ایران از وجود انبوه کنشگران تاریخی میسر شده بود. در شاهنامه بفراونی گفته شده است، در آثار تاریخی دیگر بفراوانی وجود دارد، در پیدایش حکومت های تاریخی ایران کنشگران نقش مهمی داشتند. بدون داشتن کنشگر مربوط به دانش و داده های آن دوره، رشد و تکامل تمدن صورت نمی گرفت.
امروزه و در این دوره از ساختارهای تاریخی اجتماع، باید تعریف خاص از کنشگر و کنشگری داشت، و این وظیفه سیستم آموزشی کشور است، که در این باره بگویند و بنویسند، و سپس روشنفکران متفرق در وبلاگ هایشان، توضیح های دیگر اضافه نمایند. حتی سازمان هایی ایجاد شود، که روشمند تر آگاهی کنشگری برسانند. اما متأسفانه مانند موارد دیگر، که باعث می شوند، یک کشور و ملت به دوره جدید از رشد و تکامل برسند، جای این یکی هم خالی است.
آغاز دور جدید کنشگری جهانی
همه عزیزان گروه به احتمال قوی درباره یک درصدیها و نود و نه درصدیها شنیده اید، که در ۲۰۰۸ یک حرکت کنشگری را آغاز کردند، اگر نشنیده باشید که خیلی بد است. بنظر من جنبش اشغال والت استریت، آغاز گذر تاریخی جدید در ساختارهای تاریخی اجتماع است، در این مرحله جهان از سرمایه داری پیشرفته وارد تمدن جدید کنترل انرژی خواهد می شود. کشورهایی که توانایی و درک ورود به تمدن جدید را نداشته باشند، یک دوره تاریخ اجتماعی عقب می افتند.
در زیر دو نمونه از بیانات رهبر کبیر ایران، درباره این جنبش را که در نظر ایشان دارای اهمیت بود:
بیانات در اجتماع مردم بجنورد نوزده مهر ۹۱ :
"الان نزدیک یک سال است که خیابانهای کشورهای عمده‌ی اروپائی شب و روز تظاهرات است؛ در فرانسه تظاهرات است، در ایتالیا تظاهرات است، در اسپانیا تظاهرات است، در انگلیس تظاهرات است، در یونان تظاهرات است. مشکل شما بمراتب پیچیده‌تر از مشکل ماست. شما اقتصادتان قفل است؛ خوشحالی میکنید که اقتصاد ایران ضعیف شده؟ شما بدبختید، شما رو به رکود و انهدام و اضمحلالید. جمهوری اسلامی با این مشکلات از پا در نمی‌آید."
بیانات در دیدار معلمان و فرهنگیان سراسر کشور هفده اردیبهشت ۹۳ :
"کسى خیال نکند یک تمدّن مادّى محض و دور از معنویّت خواهد توانست آب خوش از گلوى مردم خود فرو ببرد؛ نخیر، پدرشان در مى‌آید؛ همین حالا دارد پدرشان در مى‌آید. نه به‌خاطر این تظاهرات در خیابانهاى اروپا و مانند اینها؛ نه، گرفتارى براى غرب عمیق‌تر از این حرفها است. آنچه براى بشر در درجه‌ى اول لازم است، امنیّت روحى است، امنیّت اخلاقى است، امنیّت وجدانى است، رضایت وجدان است؛ در محیطهاى غربى این نیست و بدتر از این خواهد شد."
ایکاش مسئولیت و اساتید علوم اجتماعی و اقتصادی دولت ایران، کمی از دوره های تاریخی و گذر های تاریخی و کنشگری، شنیده بودند، و می توانستند در این باره به رهبر کبیر ایران، توضیح دهند.
طرح مارشال تا طرح بانک جهانی
در اوایل قرن ۲۰ کشور ایران، با کمک انگلستان در یک حرکت دست و پا شکسته با انقلاب مشروطیت وارد تمدن بورژاوزی شد. این تلاش برای جلوگیری از نفوذ روسیه و خوردن تمام ایران بود. ایرانیان همچنان بین فئودالی قاجار و بورژوازی پهلوی دست و پنجه نرم می کردند، که طرح مارشال شکست خورده در شرق اروپا، بادش ایران را گرفت، و تا امروز که دستورات بانک جهانی، ایران را در دوران بورژوازی، البته باز هم دست و پا شکسته نگه داشته است.
امروزه با پیشرفت هایی که حاصل شده، جهان پیشرفته دارد وارد تمدن کنترل انرژی می شود، و این یعنی ایجاد اختلاف سطح بزرگ بین ایران و کشورهای پیشرفته، که در نهایت باعث صدمات غیر قابل جبران به ایران می شود. بررسی های این مهم و دادن سمت و سو های مناسب از عهده یک شخص خارج است، بزرگترین اساتید و تحلیل گران نخواهند توانست جلوی این اختلاف سطح بوجود آمده، و در حال عمیق شدن را بگیرند، فقط نیازمند کار های گروهی حرفه ای است.
این گروه ها می توانند تشکیلات سیاسی و اجتماعی باشند، بدین منظور پیشنهاد می کنم نگاهی به احزاب و سندیکاها در کشور های اروپایی و ایران بیاندازید، در فرانسه بیش از بیست میلیون نفر عضو سندیکاها هستند، و بیش از ده میلیون نفر عضو حزبها. در بالا از کنشگر گفتم، گونه ای وانمود شد، که منظور یک فرد فعال در امور است، ولی حالا از جمع می گویم، برای کارهای کلان کشوری، نیاز به سازمان های کنشگر قانونی است، که بتوانند با برنامه های علمی مربوطه، به دولت و ملت کمک نمایند.
پرسش از عموم: آیا می دانید در داخل و خارج ایران، چند حزب با چند نفر عضو وجود دارد؟
در انتظار پاسخ: . . .
پرسش از عموم: آیا می دانید کارکرد ابزاری بنام گدا در خیابان چیست؟
در انتظار پاسخ: . . .
کلیپ گنج و سیاست
بسیار می بینم که کلیپ هایی از گنج در اینترنت می گذارند، و می گویند ببینید دولت ایران اینها را دزدید و یا پنهان کرد، و شروع به نق زدن و ناسزای مکرر می شود. ولی هیچ یک نمی روند بگردند و واقعیت را پیدا کنند، و فقط به آن کلیپ واکنش نشان می دهند. اگر می خواهید به کشورتان خدمت کنید، یا با دولتی و دستگاهی بد هستید، واکنشگرا بودن دردی را دوا نمی کند، باید کنشگر بود، کنشگر اجتماعی، و باید درک از کنشگری را بالا برد، برای هر کاری، از علم گرفته تا سیاست.
افراد واکنشگرا، براحتی وسیله دست احساسات خود می شوند، و این احساسات با ابزار و اطلاعاتی پر شده است، که توانایی فرد را برای درک و تدبیر در مقابل اتفاقات می گیرد. این رمز و راز نیرو هایی است، که براحتی می توانند جامعه را کنترل نمایند. البته می دانم افرادی که با احساسات خاص پرشده باشند، قادر به تشخیص تفاوت کنشگری و واکنشگری را نمی باشند، که هیچ، بلکه این موضوع را مسخره و بی معنی می دانند.
در هر صورت بهترین جای مطرح کردن این مهم، در گروه حرفه ای درسهای جامعه شناسی است، که می دانم یک درصد باهوش متخصص در این گروه وجود خواهند داشت. هدف من نیز از گفتن و نوشتن درباره کنشگری و واکنشگری، ایجاد دید جدید برای بررسی های تاریخ اجتماعی ایران است. به همین منظور وسایل ارتباط جمعی جدید، مانند فیسبوک، کلاب، تلگرام و غیره، بهترین مکان تحقیقات و دریافت پرسش و پاسخ ها و بازخوردهاست.
از نوشته ها و فیلم های گوناگونی پخش شده، نمونه ای می گویم، در یکی از اینها نوشته بود، چینی ها به ماهیگیران بی دفاع چابهار تیراندازی کردند، و آنها را کشتند. هزاران نفر به این موضوع واکنش نشان داده، بشدت احساسی شدند، و مطابق آدم های احساسی، ناسزا ها بی جهت گفتند، و کلی بد و بیراه به حکومت های ایران و چین نوشتند. گونه ای بود، که تصور می کردید، اگر اسلحه داشتند، فوری می رفتند چینی کشی.
وقتی این موضوع را دیدم، در یک دقیقه اصل کلیپ را پیدا کردم، به انگلیسی در یوتوب نوشتم، "تیراندازی به دزدان دریایی سومالی" و اصل این کلیپ ها را پیدا کردم، و از آنها دو کلیپ ساختم، و در زیر همان مجموعه هزاران نظر احساسی ناسزایی گذاشتم. بلافاصله نظر ها برگشت، اساسی برگشت، و همه شروع به ناسزا به گذارنده فیلم حقه بازی تیراندازی به ایرانیها کردند. بهمین راحتی، واکنش نشان دادند، واکنش های برعکس، بهتر است گفته شود، این وضع به معنی بحران کامل روحی، اجتماعی، سوادی، در ایران است.
جالب ــ بمنظور یافتن اصل فیلم دروغ گنج فاروق، در یوتوب به زبان انگلیسی بنویسید "گنج مصر" در یکی دو تای اول همان فیلم بالا می آید، بهمین سادگی، و در یک دقیقه با یک اقدام ساده جستجوگرانه، جلوی احساسات واکنشگرایانه را بگیرید.
پرسش از عموم: آیا سرمایه داری جهانی باعث شده، که توده های مردم بجای کنشگر، واکنشگرا شوند؟
در انتظار پاسخ: . . .
اصل ماجرا
اعدادی فارسی زبان، در یک ویدیو مونتاژی و دروغ نوشته اند: "تیراندازی چینی ها به ملوانان بلوچ ایران"، و در این باره کلی پرت و پلا هم اضافه کرده اند، فیلم در http://arq.ir/612
دزدان دریایی سومالی یا محکومان استعمار ــ درباره دزدان دریایی سومالی شنیده اید، و تقریباً همه فکر می کنند، آنها راهزن دریایی در دریای بزرگ مکران و غرب اقیانوس هند می باشند. ولی در واقع مردم سومالی مانند تمام مردم آفریقا قربانی استعمار و امپریالیسم هستند، و دزدان دریایی و گروه های مسلح مختلف در قاره آفریقا، حیات و انرژی گرفته از این قربانیان می باشند. فیلم در http://arq.ir/625
پرسش از عموم: آیا برنامه های رادیو و تلویزیون، در ایجاد کنشگری و واکنشگری توده ها نقش دارد؟
در انتظار پاسخ: . . .
. . . ادامه بعد از تشکیل جلسه . . .
تصویر شماره ۸۶۰۲.
مستندهای مربوط
مستندهای بیشتر را در آپارات وبسایت ارگ ایران ببینید، لینک آن در ستون کناری
توجه ۱: اگر وبسایت ارگ به هر علت و اتفاق، مسدود، حذف یا از دسترس خارج شد، در جستجوها بنویسید: انوش راوید، یا، فهرست مقالات انوش راوید، سپس صفحه اول و یا جدید ترین لیست وبسایت و عکسها و مطالب را بیابید. از نظرات شما عزیزان جهت پیشبرد اهداف ملی ایرانی در وبسایت بهره می برم، همچنین کپی برداری از مقالات و استفاده از آنها با ذکر منبع یا بدون ذکر منبع، آزاد و باعث خوشحالی من است.
توجه ۲: جهت یافتن مطالب، یا پاسخ پرسش های خود، کلمات کلیدی را در جستجو های ستون کناری وبلاگ بنویسید، و مطالب را مطالعه نمایید، و در جهت علم مربوطه وبلاگ، با استراتژی مشخص یاری نمایید.
توجه ۳: مطالب وبسایت ارگ و وبلاگ گفتمان تاریخ، توسط ده ها وبلاگ و وبسایت دیگر، بصورت خودکار و یا دستی کپی پیس می شوند، از این نظر هیچ مسئله ای نیست، و باعث خوشحالی من است. ولی عزیزان توجه داشته باشند، که حتماً جهت پیگیر و نظر نوشتن درباره مطالب، به اصل وبلاگ من مراجعه نمایند.