Skip to main content

بایگانی ماهانه ارگ ایران همراه تعداد نوشته ها

کشت مکانیزه برنج بالاترین تولید پژوهشی نوین برای تعیین مناسبترین سن نشای برنج،  در کشت مکانیزه به منظور دستیابی به بالاترین عملکرد محصول در مازندران.

کشت مکانیزه برنج بالاترین تولید

      کشت مکانیزه برنج بالاترین تولید پژوهشی نوین برای تعیین مناسبترین سن نشای برنج،  در کشت مکانیزه به منظور دستیابی به بالاترین عملکرد محصول در مازندران.
 پژوهشگران:  کاظم فتحعلی­نژاد، جهانفر دانشیان، مجید مرادخانی* و محمد یونسی­الموتی
   واژهای کلیدی:  تولید ارگانیک، سن گیاهچه، عملکرد برنج، ماشین نشاکار.
کشت مکانیزه برنج بالاترین تولید
تصویر برج برنج،  عکس شماره 9341.
کشت مکانیزه برنج بالاترین تولید
لوگو تخصصی و تخصصی تر باشیم،  عکس شماره 1529.
این برگه بشماره 1411 پیوست لینک زیر است:
*************************
 
کشت مکانیزه برنج بالاترین تولید

توضیح نگارنده

  * نگارنده مسئول مجید مرادخانی،  دانش­آموختۀ کارشناسی­ارشد دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تاکستان، دانشکده علوم کشاورزی، گروه زراعت، تاکستان، ایران.
پیام­نگار مجید مرادخانی:  moradkhani.majid@hotmail.com
      به ­ترتیب:  کارشناس­ارشد زراعت، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران؛ استاد و دانش­ آموخته کارشناسی ­ارشد دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تاکستان، دانشکده علوم کشاورزی، گروه زراعت، تاکستان، ایران؛ دانشیار بخش ماشین­های کشاورزی، مؤسسه تحقیقات فنی و مهندسی کشاورزی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران.
کشت مکانیزه برنج بالاترین تولید
چکیده
تاریخ دریافت: 16/10/1394؛ تاریخ پذیرش: 26/04/1395
      با توجه به بالا بودن هزینۀ کارگری در تولید برنج، استفاده از ماشین­ نشاکار برنج و بالا بردن سطح مکانیزاسیون یکی از راهکارهای اساسی در کاهش هزینۀ تولید، پایداری و تهیۀ نشای سالم و قوی برای نشای جعبه­ای است. واکنش زراعی ارقام برنج نسبت به کاشت مکانیزه با ماشین نشاکار به دلیل تفاوت در میزان تراکم و نوع آرایش کاشت متفاوت است.  بدین منظور این تحقیق با هدف دستیابی به مناسب­ترین سن نشا برای کاشت مکانیزه چهار رقم برنج در سال زراعی 1388 در ایستگاه تحقیقات برنج چپرسر شهرستان تنکابن اجرا گردید. آزمایش­ها با استفاده از طرح اسپیلت پلات و در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا گردید.
      فاکتور اصلی سن نشا با چهار سطح (20، 27، 33 و40 روز) و فاکتور فرعی شامل چهار رقم برنج (هاشمی، خزر، هیبرید و شیرودی) بود. نتایج حاصل از تجزیۀ واریانس داده­ها نشان می­دهد که سن­ نشا بر اکثر صفات مورد بررسی اثرگذار است و اختلاف معنی­داری در داده­های به ­دست آمده در سطح پنج، یک و 1/0 درصد وجود دارد. تأثیر ارقام نیز بر تمامی صفات مورد بررسی معنی­دار بود. بررسی ضریب همبستگی بیانگر ارتباط مثبت و معنی­دار با صفات بود.
      بیشترین عملکرد از سن نشای 20 روز با 9/5166 کیلوگرم در هکتار به ­دست آمد. در میان ارقام نیز بیشترین عملکرد به رقم شیرودی با 9/5899 کیلوگرم در هکتار تعلق داشت. بنابراین، برای دستیابی به توان بالقوه، رقم شیرودی با نشای 20 روز توصیه می­شود که یکنواختی و مناسب­ترین سن نشا را به منظور کاشت با ماشین نشاکار راه­رونده داشت.
کشت مکانیزه برنج بالاترین تولید
مقدمه
      عمده کشت برنج کشور در استان­های گیلان و مازندران است که حدود 75 درصد کل کشت برنج کشور را تشکیل می‌دهد. از مؤلفه‌های افزایش تولید برنج، که دومین منبع غذایی در کشور است، افزایش سطح زیر کشت، افزایش تولید در واحد سطح از طریق معرفی ارقام پر محصول، کشت مکانیزه برای سهولت کار و کاهش اثر تنش­ها را می­توان نام برد (Zamani & Alizade, 2008).
      بهره­وری از تکنولوژی ماشین­آلات مختص شالیزارها و تجهیزات تبدیل برنج، رسیدن به این هدف را آسان خواهد کرد؛ با مکانیزه کردن کشت برنج و ساده کردن روش­های تولید این محصول، به کارها سرعت داده می­شود و به افزایش بازدهی می­انجامد. اگر ماشین­آلات به کار گرفته نشوند، مزارع برنج­خیز شمال کشور تغییر کاربری می­دهند و به ساختمان­های مسکونی تبدیل می­شوند که متأسفانه یکی از معضلات مکانیزاسیون کشاورزی محسوب می گردد (Aghagolzade, 2010).
       در دو دهۀ اخیر تلاش­های زیادی در ایران جهت به کارگیری ماشین نشاکار برنج صورت گرفته است اما یکی از علت­های اصلی ادامه نیافتن آن، مشکل تهیه و پرورش نشا و سن نشای جعبه­ای بوده است (Amirilarijani et al., 2010). استفاده از ارقام اصلاح شدۀ برنج توسط کشاورزان می­تواند بهبود در مدیریت مزرعه را به همراه داشته باشد، البته اگر سایر اصول مدیریت نیز رعایت شود مانند به ­کارگیری ماشین­ها و ادوات مناسب خاک­ورزی، کاشت، داشت و برداشت؛ در پیش گرفتن روش­های کم ­هزینۀ نشاکاری از طریق مکانیزاسیون؛ کاشت به موقع؛ در نظر گرفتن تراکم مناسب بوته؛ مصرف متعادل و مناسب کودهای شیمیایی؛ مبارزۀ به موقع و اصولی با آفات، بیماری­ها و علف­های ­هرز؛ برداشت به موقع محصول و غیره (Koocheki & Soltani, 1998).
      دستیابی به بهترین شیوه­های مدیریت زراعی، از طریق تحقیقات به­نژادی، به­زارعی و مکانیزاسیون امکان­پذیر است که در این­باره معرفی رقم مناسب، سن نشا و ادوات نشاکاری حائز اهمیت است. انتخاب سن مناسب نشا برای کاشت یکی از عوامل مهم در مدیریت کارآمد زراعی است که با انطباق فرآیندهای فیزیولوژیکی و مورفولوژیکی و مراحل فنولوژیکی گیاه مانند جوانه زدن و سبزشدن، رشدرویشی، گل­دهی و رسیدگی با شرایط مطلوب آب و هوایی نقش بسزایی در کنترل تولید دارد (Dinesh & Chander, 1997).
      سن مناسب نشا موجب بهینه شدن بازده عوامل مؤثر بر عملکرد خواهد شد مانند تعداد پنجۀ بارور، تعداد دانۀ ­پر در خوشه و وزن هزار دانه(Ali & Rahman, 1992).
      برنج اساساً گیاهی روزکوتاه است و سلول­های اولیه سنبله در واکنش به کوتاه شدن دورۀ روشنایی تشکیل می­شود. طول فصل رشد، طول روز و متوسط دما در مراحل مختلف رشد اثرمعنی­داری بر عملکرد برنج دارد، بنابراین سن نشا نقش مهمی در افزایش راندمان تولید برنج دارد (Alizade & Esivand, 2005).
      سن
نامناسب نشا موجب به هم خوردن موازنۀ اجزای عملکرد در گیاه می­شود، زیرا اجزای عملکرد در برنج مستقل از یکدیگر نیستند و بدین معنا که افزایش یک جزء با مقدار معین، اغلب موجب کاهش در یکی از اجزای دیگرمی­شود و به عبارت دیگر در هر عملکرد مناسب، تمامی اجزا باید موازنۀ مناسبی نسبت به هم داشته باشند (Hashemidezfoli et al., 1995).
      برای مثال با تأخیر در کاشت، درصد عقیمی خوشه­چه­ها به طورمعنی­داری افزایش می­یابد (Ahmad et al., 1996) و تعداد خوشه­چه در هر پانیکول تحت شرایط دمای بالا کاهش می­یابد (Greenfield & Dowling, 1998).
      همچنین، تأخیر در بذرپاشی برنج مرحلۀ رویشی را کوتاه خواهد کرد. کوتاه­تر شدن دورۀ رویشی بدین معنی است که کربوهیدرات­ها و تجمع مواد معدنی در اندام­های مختلف (که قابلیت انتقال به سنبله­ها را دارند) کاهش می­یابد و بنابراین عملکرد کمتر خواهد شد (Alizade & Esivand, 2005).
      شرایط و طول دورۀ پرورش نشا در خزانهمی­تواند بربازیافت نشاها در زمین اصلی و همچنین خصوصیات زراعی برنج و عملکرد آن تأثیر بگذارد .انتقال نشا در سن مناسب و نیز در نظر گرفتن تراکم مناسب بوتهمی­تواند با کاهش بوته­میری، کوتاه کردن دورۀ بازیافت نشاها در زمین اصلی، فاصلۀ کاشت مطلوب بین کپه­ها و احتمال کاهش ورس و همچنین استفاده از تعداد بوتۀ کمتر در هر کپه، زمینة مناسبی را برای رسیدن به پتانسیل تولید فراهم آورد. تحقق این امر مستلزم شناخت کامل خصوصیات رشد رقم برنج و بکارگیری مدیریت صحیح زراعی در جهت تلفیق هر چه بیشتر و بهتر عوامل محیطی و مصرف نهاده­های کشاورزی متناسب با مراحل رشد گیاه است.
      سن نشا آن زمان که به زمیناصلی منتقل می­شود، بیش از سایر جنبه­های مدیریت زراعی گیاه برنج (نظیر تراکم بوته، مقدار و زمان مصرف کود) تابع شرایط آب و هوایی است (Singh & Bhattacharrya, 1989).
      دمای پایین سبب ایجاد خسارت به بوتۀ برنج و عوارضی نظیر جوانه ­زدن ناقص، کاهش رشد و تغییر رنگ نشا، توقف یا کاهش ارتفاع یا تعداد پنجه (به دلیل کاهش یا توقف رشد رویشی)، خروج پانیکول ناقص و ناکامل، طولانی ­شدندورۀ گل­دهی (به دلیل خوشه­دهی نامنظم)، از بین رفتن خوشه­چه، رسیدن نامنظم، عقیمی و کاهش عملکردمی­شود(ZareiGhaziyani, 2001).   سن نشا نقش اصلی را در عملکرد برنج دارد.
      در
اکثر مناطق آسیا، نشا در زمان انتقال به زمین اصلی حدود 25 تا 30 روزه است و اگر از 35 روز بیشتر شود عملکرد محصولکاهش می­یابد(Villela & Junior, 1995). زیرا بوته در خزانه شروع به پنجه­زنی می­کند که سبب افزایش خسارت به ریشه حین در آوردن نشا از خزانهمی­شود (Alizade & Esivand, 2005).
      گینس و همکاران (Gines et al., 1987) می­گویند تعجیل در کاشت موجب کاهش عملکرد شلتوک به دلیل ریزش دانه، پایین آمدن مقدار مادۀ خشک کل و ارتفاع بوتهمی­شود، که علت این رویدادها تقارن زمان گل­دهی با دماهای بالاست.
      باگات و همکاران (Bhagat et al.,1991) نشاهای دو رقم برنج باسماتی در سن­های مختلف 30، 40، 50 و 60 روزه را بررسی و گزارش کردند که میانگین عملکرد دانه برای تاریخ­های ذکر شده به ترتیب برابر با 63/2، 27/2، 91/1 و 40/1 تن در هکتار است و نیز با افزایش سن نشا تعداد روز تا گل­دهی و تعداد دانه­های پوک در سنبله افزایش و با افزایش سن نشا، ارتفاع گیاه در زمان رسیدن، تعداد سنبله در مترمربع، طول سنبله، وزن سنبله و وزن دانه­ها کاهش می­یابد. موهاپاترا و کار(Mohapatra & Kar, 1991) در بررسی­های خود در یکی از مناطق هندوستان به این نتیجه دست یافته­اند که عملکرد محصول با طولانی­تر شدن سن نشا کاهش می­یابد و بدین معنا که عملکرد برنج از نشاهای 30، 40 و 60 روزه به ترتیب 05/4، 81/3 و 37/3 تن در هکتار محاسبه شده است.
          راماکریشنا و همکاران (Ramakrishna et al., 1992) سه سن نشا (20، 40 و 60 روزه) را در تراکم­های مختلف بررسی و گزارش کردند که با تأخیر در نشاکاری، عملکرد دانه کاهش می­یابد. هر چه سن نشاها در هنگام انتقال کمتر باشد یا ارقام پاکوتاه­تر باشند قدرت رقابت کمتری با علف­های هرز دارند (Anon, 1979).
   شرایط مناسب نشا در ماشین نشاکار از این قرار است:
  1- طول نشا از 20 سانتی­متر تجاوز نکند زیرا زیاد بودن طول نشا به خصوص برای نشاکار نوع راه­رونده محدودیت بیشتری ایجاد می­کند؛ می­توان با تعیین سن مطلوب نشا، رشد بیش از حد آن را در خزانه کنترل کرد.
  2- خاک بستر نشا زیاد مرطوب نباشد، رطوبت زیاد خاک بستر نشا روی خشاب نشاکار موج­دار می­شود و در نتیجه تعداد بوته در هر کپه افزایش می­یابد.
  3- نشا از ریشه­زنی مطلوبی در جعبه برخوردار باشد که مناسب­ترین سن نشا برای نشاکار مکانیزه 5/3 تا 4 برگی بودن آن است (Amirilarijani et al., 2010).
کشت مکانیزه برنج بالاترین تولید
      یکی از تحولات قابل توجه در زمینۀ روش­های نوین مکانیزاسیون جهت دستیابی به عملکرد بالا، لحاظ کردن شرایط زیست­محیطی، ورود و استفاده از ماشین نشاکار جهت کاشت برنج است که این تحقیق برای بررسی صفات مورفولوژیکی ارقام برنج و روابط آنها با سن­های مختلف نشا برای کشت با ماشین نشاکار، جهت تعیین و تغییر مناسب­ترین سن نشا برای دستیابی به بهترین پتانسیل عملکرد دانه، صرفه­جویی در وقت، کاهش مصرف بذر در هکتار، سهولت مبارزۀ به موقع با آفات و بیماری­ها و علف­های ­هرز در ارقام محلی و اصلاح شده برنج اجرا شد.
کشت مکانیزه برنج بالاترین تولید
مواد و روش­ها
      این تحقیق با هدف دستیابی به مناسب­ترین سن نشا برای سینی خزانۀ جعبه­ای ماشین نشاکار در چهار رقم برنج کشت غالب منطقه در سال زراعی 1388 در ایستگاه تحقیقات برنج چپرسر شهرستان تنکابن در غرب استان مازندران با مختصات طول جغرافیایی 50 درجه و 46 دقیقه شرقی و عرض جغرافیایی 36 درجه و 51 دقیقه شمالی و طرح مورد استفاده اسپیلت پلات در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا گردید.
      فاکتور اصلی سن نشا با چهار سطح (20، 27، 33 و40روز) و فاکتور فرعی شامل چهار رقم برنج (هاشمی، خزر، هیبرید و شیرودی) بود. (دلیل استفاده از ارقام اصلاح شده که جزء اهداف اصلاحی مؤسسه تحقیقات برنج کشور است، معرفی آنها به کشاورزان است که از نظر کمیت، عملکرد بالاتر و سازگاری بهتری در منطقه دارند).
      همچنین داخل خزانه به لحاظ وجود رقابت، رشد بوته­های ضعیف را شاهد هستیم بنابراین با استفاده از کشت مکانیزه با ماشین نشاکار راه­روندۀ چهار ردیفه (Hi-TECH KUKJE,TBS RR-4B)  انتقال نشا با سنین جوان­تر از خزانه به زمین اصلی، استفاده از امکانات نظیر آب، نور، املاح و غیره بیشتر است فرصت کافی برای پرکردن دانه را دارند. گیاه با سن جوان­تر سازگاری بهتری با زمین اصلی پیدا خواهد کرد و با جذب بیشتر آب و املاح، راحت­تر پنجه می­زند و عملکرد بیشتری خواهد داشت (جدول1).
 
جدول1- مقایسه خزانۀ نشای مکانیزه و سنتی برنج (Amirilarijani et al., 2010).
مجید مرادخانی
      پس با این هدف شخم اول زمین مورد آزمایش در اوایل دی ماه و شخم دوم آن 15 روز قبل از نشاکاری زده شد؛ شخم سوم و تسطیح کرت­ها و مرز­بندی حدود سه روز قبل از نشاکاری در نظر گرفته شد. خزانه در فروردین ماه آماده گردید و بذرهای سالم ارقام برنج با سبک و سنگین کردن بذر با محلول آب و نمک 15 درصد جدا شدند. به منظور مبارزه با بیماری­های پوسیدگی طوقه و لکه قهوه­ای برگ، بذرها در محلول قارچ­کش کاربوکسین تیرام به میزان 5/4 گرم سم برای یک کیلوگرم بذر در 5/1 لیتر آب ضدعفونی و برای جوانه زدن در گرم­خانه مدت 48 ساعت نگهداری شدند.
      بعد از سبز شدن گیاهچه در سینی، نشا به خزانۀ اصلی در مزرعه انتقال داده شد که به صورت جوی و پشته آماده شده بود؛ خزانه، برای تأمین دمای مناسب با نایلون پوشیده شد. در اردیبهشت ماه گیاهچه­ها با سنین مورد آزمایش آماده نشا با ماشین نشاکار در عمق 5 سانتی­متری خاک و در مرحلۀ 4 تا 5 برگی در خاک نشانده شدند. سه تا پنج نشای سالم در هر کپه برای رقم محلی و 1 تا 2 نشا در هر کپه برای ارقام اصلاح شده، با فواصل 30×30 سانتی­متری در نظر گرفته شد.
      برای مهار علف­های هرز، هفت روز پس از نشاکاری از علف­کش بوتاکلر به میزان سه لیتر در هکتار استفاده شد. برای تکمیل مهار علف­های هرز، در دو نوبت 15 و 30 روز بعد از نشاکاری، مزرعه وجین­کاری شد. برای کنترل و پیش­گیری از گسترش علف­های ­هرز تا زمان سایه­اندازی برنج عمق آب در تمام مدت اولیۀ رشد 5 سانتی­متر تنظیم شد. در دو نوبت 25 و 45 روز بعد از نشاکاری آب، تا حد ایجاد ترک جزیی و ده روز قبل از برداشت به طور کامل جهت برداشت بهتر محصول قطع گردید.
      تجزیه و تحلیل آماری شامل تجزیۀ واریانس داده­ها، مقایسۀ میانگین به روش LSD در سطح احتمال پنج درصد و همبستگی بین صفات با استفاده از قوی­ترین نرم­افزار محاسبات آماری SAS Institute (ver. 9.0) صورت گرفت، همچنین، جداول و شکل­ها با نرم­افزارهای Microsoft Word & Excel 2010 رسم گردید.
کشت مکانیزه برنج بالاترین تولید
نتایج و بحث
تعداد کل پنجه
      تعداد سنبله یکی از مهمترین عوامل موثر در تعیین میزان عملکرد گیاه برنج است که با شرایط زراعی از قبیل سن نشا تغییر می­کند. در این پژوهش طبق تجزیۀ واریانس(جدول2) معلوم شد که اثر رقم در تعداد کل پنجه، تعداد پنجه بارور، تعداد کل دانه، وزن هزار دانه، و عملکرد در سطح 1/0 درصد معنی­دار است ولی سن نشا تأثیر معنی­داری بر تعداد کل پنجه ندارد. عرفانی و نصیری (Erfani & Nasiri, 2000) در تحقیقات خود روی برنج به نتایج متفاوتی دست پیدا کردند.
      مقایسۀ میانگین اثر سن نشاهای مختلف نشان می­دهد که بیشترین تعداد پنجه­ با میانگین 47/19 با نشای 20 روزه به دست آمده که برای ماشین نشاکار راه­رونده مناسب بوده است و کمترین آن مربوط به نشای 33 روزه است؛ با این ترتیب دیده می­شود که با افزایش سن نشا تعداد پنجه کاهش یافته است(جدول3). نتایج این تحقیق با نتایج تحقیقات باگات و همکاران (Bhagat et al., 1991) و روی و ستار (Roy & Sattar, 1992) مشابه است.
      بیشترین تعداد پنجه به رقم شیرودی با میانگین 83/21 و کمترین آن به رقم هاشمی با 62/15 تعلق دارد(جدول4). با توجه به اینکه رقم شیرودی جزء ارقامی است که از نظر تولید پنجه قوی است این امر قابل انتظار نیز بوده است. برای این صفت در میان ارقام مختلف اختلاف معنی­داری در سطح احتمال 1/0 درصد  مشاهده می­شود.
کشت مکانیزه برنج بالاترین تولید
وزن هزار دانه
      این صفت یکی از مهمتـرین اجزای عملکرد و بالا بودن آن به این معناست که دانه مواد فتوسنتزی بیشتری دریافت کرده است. نتایج حاصل از تجزیۀ واریانس بیانگر این مطلب است که اختلاف معنی­داری برای این صفت در سنین متفاوت نشا به دست نیامده است (جدول2). بالاترین وزن هزار دانه به نشای 20 روزه با میانگین 66/25 گرم بر مترمربع و کم­ترین آن به نشای 27 روز با میانگین 23/25 گرم بر مترمربع تعلق دارد.
      بدین ترتیب مشاهده می­شود که درصد وزن هزار دانه با افزایش سن نشا کاهش یافته است (جدول3). در میان ارقام مختلف نیز رقم هاشمی با میانگین 83/27 گرم بر مترمربع بیشترین وزن هزاردانه و رقم هیبرید با میانگین 17/22 کمترین وزن هزار دانه را دارند. برای این صفت در بین ارقام برنج اختلاف معنی­داری در سطح احتمال 1/0 درصد مشاهده می­شود (جدول2).
جدول2- تجزیۀ واریانس میانگین مربعات چهار رقم برنج.
کشت مکانیزه برنج
 ***اختلاف معنی­دار در سطح احتمال 1/0 درصد، **اختلاف معنی­دار در سطح احتمال 1 درصد، *اختلاف معنی­دار در سطح احتمال 5 درصد و ns: عدم اختلاف معنی­دار.
جدول3- مقایسۀ میانگین مربعات سن نشای مختلف بر چهار رقم برنج.
کشت مکانیزه برنج
میانگین‌های دارای حروف مشترک در هر ستون بر مبنای آزمون دانکن در سطح 5 درصد تفاوت آماری معنی‌دار ندارند.
کشت مکانیزه برنج بالاترین تولید
عملکرد
      اجزای عملکرد مستقل از یکدیگر نیستند و افزایش یک جزء با مقدار معین اغلب موجب کاهش در یکی از اجزای دیگر می­شود. مفهوم این موضوع آن است که در هر عملکرد مناسب تمامی اجزا باید موازنۀ مناسبی نسبت به هم داشته باشند (Hashemidezfoli et al., 1995). نتایج حاصل از تجزیۀ واریانس بیانگر این مطلب است که اختلاف معنی­داری برای این صفت در نشاهای سنین مختلف به دست نیامده است(جدول2)، اما نشان داده شده که با افزایش سن نشا عملکرد دانه 16-12 درصد کاهش می­یابد.
      بالاترین عملکرد به نشای 20 روزه با میانگین 9/5166 کیلوگرم در هکتار و کمترین آن به نشای 33 روزه با میانگین 4/4746 کیلوگرم در هکتار تعلق دارد(جدول4). افزایش سن نشا بر استقرار نشا و رشد مجدد آن تأثیر منفی دارد و به دلیل محدودیت فصل رشد برنج در این منطقه و همزمان شدن دورۀ گرده­افشانی و پرشدن دانه با دماهای کمتر از 20 درجه سانتی­گراد در شهریور ماه، عملکرد برنج کاهش می­یابد.
      پس با بهره­گیری صحیح از ماشین نشاکار و مکانیزاسیون در این منطقه می­توان عملکرد مناسب شلتوک را به دست آورد. این نتیجه­گیری با نتایج تحقیقات دالی وال و همکاران (Dhaliwal et al., 1986) و بالی و همکاران (Bali et al., 1992) همخوانی دارد.
      سن نشا بر عملکرد برنج رقم محلی تأثیری کم،  ولی بر ارقام اصلاح شده تأثیر بالایی داشته است (شکل2)، که این نتیجه­گیری نیز با نتایج تحقیقات (Ali & Rahman, 1992)  مشابهت دارد. اما رقم محلی به دلیل کیفیت پخت مطلوب دانه و عطر و طعم مطبوع آن، قیمت بیشتر و عملکرد زیاد کاه و کلش (برای مصارف دامداری)، در مقایسه با ارقام اصلاح شده، سودمندتر و  بسیار بازار پسندتر است. رقم محلی به رغم اینکه عملکرد دانه کمی دارد کشت آن در منطقه حائز اهمیت است.
      عرفانی و نصیری (Erfani & Nasiri, 2000) در بررسی بعضی از خصوصیات مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی مؤثر در عملکرد ارقام برنج گزارش داده­اند که عمده اثر تاریخ کاشت بر عملکرد و اجزای عملکرد از طریق اثر حرارتی اعمال می­گردد هر چند نقش زمان و مدت اثر حرارت را نمی­توان از نظر دور داشت.
      باباپور (
Babapour, 1998) با بررسی اثر تاریخ کاشت بر رقم اوندا در مناطق کوهپایه­ای گزارش داده است،  که با کشت برنج در سه تاریخ 25 فروردین و 4 و 14 اردیبهشت، بیشترین عملکرد از کاشت تاریخ 4 اردیبهشت و کمترین عملکرد از کاشت تاریخ 14 اردیبهشت به دست آمده است.
      به گزارش عرفانی و همکاران (Erfani et al., 1998) با تأخیر در کشت، توزیع مواد فتوسنتزی دچار اختلال می­شود و شاخص برداشت و عملکرد کاهش می­یابد.  بالی و همکاران (Bali et al., 1992)  با بررسی اثر تاریخ کاشت بر عملکرد ژنوتیپ­های امیدبخش در منطقه کشمیر گزارش داده­اند که تأخیر در کشت باعث کاهش تعداد پنجه­های بارور می­شود که کاهش عملکرد را در پی دارد؛ ارقام مختلف واکنش­هایی متفاوت نسبت به تاریخ­های مختلف کاشت (مخصوصاً کشت با تأخیر) از خود نشان داده­اند.
      در میان ارقام مختلف نیز رقم شیرودی با میانگین 5899 کیلوگرم در هکتار بیشترین عملکرد و رقم هاشمی با میانگین 4/3556 کیلوگرم در هکتار کمترین عملکرد را داشته­اند. برای این صفت در میان ارقام مختلف اختلاف معنی­داری در سطح احتمال 1/0 درصد مشاهده می­شود (جدول4).
 
جدول4- مقایسۀ میانگین مربعات ارقام بر روی عملکرد و اجزای عملکرد برنج.
کشت مکانیزه برنج
میانگین‌های دارای حروف مشترک در هر ستون بر مبنای آزمون دانکن در سطح 5 درصد تفاوت آماری معنی‌دار ندارند.
کشت مکانیزه برنج بالاترین تولید
نتیجه­ گیری
      در این مطالعه مشخص شد که واکنش ارقام برنج (هاشمی، خزر، هیبرید و شیرودی)، از لحاظ عملکرد دانه، نسبت به سن­های مختلف نشا (20، 27، 33 و40روز) متفاوت است. بیشترین عملکرد از نشای 20 روزه به میزان 9/5166 کیلوگرم در هکتار به دست آمد که بالاترین تعداد پنجه­ و پنجۀ­ بارور را نیز داشته است.
      در میان ارقام نیز بیشترین عملکرد به رقم شیرودی با 9/5899 کیلوگرم در هکتار تعلق دارد. بنابراین برای دستیابی به توان بالقوه، رقم شیرودی با سن نشای 20 روز و به کارگیری ماشین نشاکار توصیه می­شود. از مزایای اجرای کاشت با ماشین نشاکار کاهش سطح خزانه در مترمربع نسبت به خزانۀ سنتی، کاهش مصرف کود شیمیایی در خزانه، کاهش مصرف بذر، نداشتن نیاز به مصرف علف­کش در خزانۀ جعبه­ای، کاهش مصرف نایلون و لوازم جانبی، آماده شدن نشا در زمان کوتاه­تر، مقاومت بالاتر نشا در برابر سرماست.
تلاش­های زیادی در ایران جهت به کارگیری ماشین نشاکار برنج صورت گرفته، اما علت اصلی مستمر نبودن استفاده از آن مشکل تهیه و پرورش نشا و تعیین سن مطلوب نشا برای کاشت مکانیزه با ماشین نشاکار بوده است. از این رو استفاده از ماشین نشاکار برای کم کردن هزینۀ کارگری و نشاکاری منظم به نحوی که تراکم مطلوب بوته در واحد سطح تأمین شود و نهایتاً افزایش عملکرد را به دنبال داشته باشد.
      پرورش نشاهای سالم و با ارتفاع یکنواخت برای ماشین نشاکار کلید موفقیت کشت مکانیزه برنج است که به میزان زیادی سبب افزایش عملکرد دانه می­شود. کاربرد مکانیزاسیون در کشت و کار برنج راهکار اصلی برای کاهش هزینۀ تولید و کاستن از مصرف مواد شیمیایی برای کنترل علف­های هرز در زراعت برنج است که یافته­های تمام پژوهشگران و کارشناسان مؤسسات تحقیقاتی برنج کشور در تغییر شیوه کشت را مطرح می­کند.
 
کشت مکانیزه برنج بالاترین تولید
 
شکل1- مقایسۀ میانگین مربعات اثر سن نشا بر عملکرد.
کشت مکانیزه برنج بالاترین تولید
شکل2- مقایسۀ میانگین مربعات اثر ارقام بر عملکرد.
کشت مکانیزه برنج بالاترین تولید
قدردانی
          از کارشناسان و کارکنان ایستگاه تحقیقات برنج چپرسر شهرستان تنکابن، به خصوص آقای مهندس علی محدثی، به خاطر همکاری­های همه جانبه­شان در به انجام رساندن این پژوهش قدردانی می­شود.
کشت مکانیزه برنج بالاترین تولید
مراجع
 
Aghagolzade, H. 2010. Preparing the ground and planting rice. Deputy vegetable production of Agricultural Research to promote and Education Organization. Vol. 2 (in Farsi)
Alizade, M. and Esivand, H. R. 2005. Rice in Egypt. Published Department of Rice Research Institute in Mazandaran. No. 541. (in Farsi)
Ali, M. Y. and Rahman, M. M. 1992. Effect of seedling age and transplanting time on late planted Aman rice. Bangladesh Journal of Training and Development. 5:75- 83.
Ahmad, Z., Ali, M., Dil, R. and Tahir, M. 1996. Rice genotypes responses to environmental stresses in terms of yield and yield components in the sub-mountainous region of swat. Sarhad Journal of Agriculture. 12:619-624.
AmiriLarijani, B., Aghagolzade, H. and Ramzanpour, Y. 2010. Preparation Land and Planting in Rice, Plant Production Department, Agricultural Research, Education & Extension Organization (AREEO). Vol. 2 (in Farsi)
Babapour, J. 1998. The effects of planting date on yield of Onda rice in the foothills. Research Report Agricultural Research to promote and Education Organization. (in Farsi)
Bali, A. S., Singh, K. N. and Khan, G. M. 1992. Effect of transplanting dates in promising genotypes of rice (Oryza Sativa L.) under Kashmir valley conditions. Indian Journal of Agricultural. 37 (4):85-86.
Bhagat, K. L., Dahama, A. K., Singh, H., Azad, B. S. and Singh, H. 1991. Influence of seedling age at transplanting on growth and yield of Basmati rice. Annuals of Agricultural Research. 12:249-254.
Dhaliwal, Y. S., Nagi, P. S., Sidhu, G. S. and Sekhon, K. S. 1986. Physicochemical, Milling and cooking quality of rice as affected by sowing and transplanting dates, Journal of the since of food and Agriculture. 37 (9):881- 887.
Dinesh, C., Lodh, K., Sahoo, M., Nanda, B. B. and Chander, D. 1997. Effect of date of planting and spacing on grain yield and quality of scented rice (Oryza Sativa L.) varieties in wet season in coastal. Orissa Indian Journal of Agricultural Science. 67:93-97.
Erfani, A. and Nasiri, M. 2000. Evaluation of some morphological and physiological characteristics affecting rice yield. Research Report Agricultural Research to promote and Education Organization in Mazandaran. (in Farsi)
Erfani, A., Mazaheri, D. and Hashemidezfoli, A. 1998. The effect of nitrogen fertilizer and planting date on growth and yield physiological index. 5th Iranian Crop Science Congress. Karaj. Iran. (in Farsi)
Gines, H. C., Tamisin, M. M., Morris, R. A. and Garrity, D. P. 1987. Weather factors limiting wet–dry transition period rice yield in a partially irrigated environment in Central Luzon Philippines. Philippine Journal of Crop Science, Supplement. 12:32-48.
Greenfield, S. M., Fisher, K. S. and Dowling, N. G. 1998. Sub stainability of Rice the Global Food System. 1st. (Ed.) Los Banos Philippines.
Gilani, A. 1998. In order to planting date on seven genotypes of rice in the north. 5th Iranian Crop Science Congress. Karaj. Iran. (in Farsi)
Hashemidezfoli, A., Koocheki, A. and Banayanaval, M. 1995. Increase crop yield. Ferdowsi University of Mashhad Press. (in Farsi)
Hosseini, S. S. 1998. The effects of planting date, plant density and nitrogen requirement promising neda & nemat lines. Deputy of Rice Research Institute in Mazandaran. (in Farsi)
Anonymous (International Rice Research Institute). 1979. Annual report. Los Banos, Philippines. 181 p.
Koocheki, A. and Soltani, A. 1998. Principles and agricultural practices in dry areas. Published agricultural education. (in Farsi)
Mohapatra, A. K. and Kar, P. C. 1991. Effect of time of planting, age of seedling and level of nitrogen on yield and N-uptake of lowland rice. Orissa Journal of Agricultural Research. 4: 23-26.
Ramakrishna, T. A., Shivaraj, B. and Gowda, A. 1992. Transplanted rice as influenced by seedling age. Tropical Agriculture. 69: 351-356.
Roy, B. C. and Sattar, S. A. 1992. Tillering dynamics of transplanted rice as influenced by seedling age. Tropical Agriculture. 69(4):351-356.
Singh, K. N. and Bhattacharyya, H. C. 1989. Direct seeded rice. Oxford and I.B.H. Publication. New Delhi 31.
Thakuria, R. K. and Choudhary, K. 1998. Effect of fertilizer level on performance of high-yielding glutinous rice (Oryza sativa L.) under normal and delayed planting in the Barak vally zone of Assam. Annuals of Agriculture Biology Research. 3:87-90.
Villela, O. V. and Junior, E. F. 1995. Seedling age effects on rice cultivar development. Bragantia. 55:329-339.
Zamani, G. and Alizade, M. R. 2008. Identification characteristics of different varieties of rice in iran. Published Rangin ghalam. 204 p. (in Farsi)
ZareiGhaziyani, R. 2001. Evaluation of response of plant density and nitrogen fertilizer on yield and quality promising lines of rice. M. Sc. thesis Arsanjan Branch, Islamic Azad University. (in Farsi)
 
Determining the most suitable rice transplanting age for mechanized cultivation in order to achieve the highest yield in Mazandaran province
 
K. Fathalinejad, J. Daneshian, M. Moradkhani* and M. Younesi
 
*Corresponding Author: Graduate M.Sc. Student Islamic Azad University, Takestan Branch, College of Agricultural Sciences, Agronomy Department, Takestan, Iran.  Email: moradkhani.majid@hotmail.com
Respectively: Senior Expert Agronomy Agricultural Research Education and Extension Organization (AREEO), Tehran, Iran; Professor and Graduate Islamic Azad University, Takestan Branch, College of Agricultural Sciences, Agronomy Department, Takestan, Iran; Associate Professor Farm Power and Machinery Department, Agricultural Engineering Research Institute (AERI), Agricultural Research Education and Extension Organization (AREEO), Karaj, Iran.
Received: 6 January 2016, Accepted: 16 July 2016
 
Due to the high labor costs in the production of rice, using rice planting and mechanization is one of the basic strategies for sustainability preparing healthy and strong seedling, transplanting and reducing the cost of rice production. Crop response to mechanized planting with planting machines due to differences in the density and type of planting is different. Therefore, this study aimed to achieve the most suitable criteria transplanting age of four varieties of rice in the crop year 2009 was conducted at the Chaparsar Rice Research Station (Tonekabon city). Experiments conducted, using a split-plot design in a randomized complete block design with three replications. The main factor included four levels of transplanting ages (20, 27, 33 and 40 days) and the subplots were four varieties of rice cultivars (Hashemi, Khazar, Hybrid and Shiroodi). Analysis of variance showed that transplanting age affected on most of the factors and data has the significant differences at the level of five, one and 0.1 percent. Effects of rice varieties also were significant on all factors. The correlation coefficient of data was positive and has a significant relationship with the characters. The highest yield was achieved for 20 days rice transplanting age with the amount of 5166.9 kg per hectare. Among cultivars, the highest yield belonged to the Shiroodi verities with 5899.9 kg per hectare. Therefore, to achieve the highest yield potential of shiroodi verities, the 20-day transplanting ages is recommended for planting the rice transplanting by walking type transplanters.
                      
Keywords: Organic production, age of seedlings, rice yield, transplanting machines.
 
 
منبع و دانلود پی دی اف:    https://amsr.areeo.ac.ir/article_113001.html
……………
   برچسبها:  کشت مکانیزه, کشت برنج, بالاترین تولید, تولید ارگانیک, سن گیاهچه, عملکرد برنج, ماشین نشاکار, مجید مرادخانی.
   هشتگها:  #برنج, #کشت_برنج, #کشت_مکانیزه.
………….
کشت مکانیزه برنج بالاترین تولید
مستند های مربوط
مستند های بیشتر را در آپارات وبسایت ارگ ایران ببینید،  لینک آن در ستون کناری
درو کردن خوشه غلات، مانند برنج و گندم با داس موتوری، که در ایران به علف تراش معروف شده است. خیلی راحت با اضافه کردن یک تکه ورق بمنظور خوشه گیری.
* * * * * * * * * *
……………………….
اشتراک در
اطلاع از
guest
1 دیدگاه
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
رضا
رضا
3 سال قبل

با سلام،  من مهندس هستم،  برای طرحهای جدید نیازمند اطلاعاتی هستم،  پرسش ترکیبی دارم،  محصول برنج چند درصد برنج خالص، و چند درصد نیم دانه و چند درصدعلوفه و چند درصد سبوس و غیره می شود،  پیشاپیش از شما متشکرم



1
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x