Skip to main content
      تاریخ کشت صنعت چای ایران و تجارت چای در ایران داستان کوتاه در تاریخ بلند ایران دارد.  از زمان آزاد سازی تجاری در بنادر و مناطق آزاد قانونی و غیر قانونی،  از حدود دهه ۷۰ هجری خورشیدی،  و واردات بی رویه چای،  کشت و صنعت چای ایران بشدت آسیب دیده است.  ولی مسئولین و دست اندر کاران مردمی این صنعت،  سعی در نگهداری و رونق بخشیدن به تولید و صنعت چای ایران را دارند.  قدرت و برد و سود تجارت،  خیلی بیشتر از کار و زحمت و تولید است،  بنابر این برد به نفع تجارت چای تغییر کرده است،  بویژه بخاطر تبلیغات و همراهی بعضی از ارگان های رسمی و غیر رسمی.
تاریخ کشت صنعت چای ایران
تاریخ کشت صنعت چای ایران
تصویر یک بسته چای چلاسر در یک مغازه روستای چلاسر،  عکس شماره ۴۶۷۰.
تاریخ کشت صنعت چای ایران
لوگو درک و عشق به طبیعت آینده بشر را تضمین می کند،  عکس شماره ۱۵۲۸.
برگه 1290 پیوست لینک زیر است:
تاریخ کشت صنعت چای ایران
تاریخ کشت صنعت چای ایران
      از دوران تمدن کهن جی،  قهوه یکی از نوشیدنی ایرانی ها گردید،  که از مصر و آفریقا می آوردند.  سپس از ابتدای دوران استعمار،  با ورود بازرگانان اروپایی چای جایگزین آن شد.  جهانگردان از مصرف چای در قرن هفدهم یعنی عصر صفویه گزارش هایی نوشته اند.  گویند کشت و صنعت چای در ایران قدمتی صد ساله دارد،  ولی در متونی متوجه شدم،  که چای بعنوان دارو از گذشته های دور بوده است.
     در نوشته های جدید آمده،  محمد میرزای کاشف السلطنه ملقب به چایکار ۱۲۴۴- ۱۳۰۸ نخستین کسی است،  که در ۱۹۰۰م،  سه هزار نهال چای را از دره کانگرای در هیماچال پراوش هندوستان به ایران آورد،  و به طور موفق در زمینی واقع در لاهیجان غرس نمود.  مظفر الدین شاه امتیاز کشت چای در تمام نقاط ایران را به او واگذار کرد.  وی با توجه به شرایط آب و هوایی مشابه شمال ایران و هندوستان،  کوشش کرد در منطقه لاهیجان و اطراف،  کشت چای را توسعه بخشد.
      کاشف السطنه روشنفکر و نوآور میهن دوستی بود،  که در سال ۱۲۸۵ش به فرمان رسمی مجلس شورای ملی نخستین شهرداری به سبک جدید را در تهران بنیان گذاشت،  و خود نخستین شهردار تهران شد.  آن زمان ایران بشدت زیر نفوذ استعمار بود،  و مقامات حکومتی و محلی در مقابل هر حرکت سازنده بشدت مقاوت نشان می داند.  اما کاشف السلطنه توانست کشت و صنعت چای را در ایران بنیان گذارد،  و نخستین کارخانه چایسازی در ۱۳۱۲ احداث گردید،  و اولین صنعت تبدیلی غذایی ایجاد شد. 
      اکنون چای به نوشیدنی اصلی مردم ایران جهت تمدد اعصاب و تجدید نیرو تبدیل شده است،  چای در همۀ خانه ها جای دارد،  و با سنت و تشریفات متنوع مردم ما تهیه و مصرف می گردد.  در مراسم، اعیاد، جشنها و سوگواریها،  در شهرها و روستاها و عشایر،  جایگاه خود را دارد،  در میانه وقت کار نوشیدنی لذت بخش همگان است.  مردم حتی به هنگام مسافرت،  در کنار همۀ ضروریات،  وسایل تهیۀ چای را به همراه دارند.  قهوه خانه ها و چایخانه ها در سراسر ایران،  از دیر باز جایگاه تجمع سنتی به حساب می آیند،  که خود مرکزی جهت انتقال و بازگویی جنبه های مهمی از فرهنگ و اسطوره ها و قصه های ایرانی شده است.
      چای ایرانی از کیفیت بالایی در دنیا برخوردار است،  از این رو نباید انگیزه تولید این محصول استراتژیک را از کشاورزان گرفت،  تا آنان مجبور به تغییر کاربری زمین های خود شوند،  و از سویی این امر باعث خروج منابع و ارز کشور  گردد.  امید است با بهبود سطح کیفی چای ایرانی،  زحمت چایکاران داخلی نادیده گرفته نشود،  که درآمدشان از همین چای است،  باید تلاش نمود به کمیت و کیفیت اهمیت بیشتری داده شود.  گیاه چای ایران از بوته ‏‏‏‏های چینی آسامیک است،  و  اکثر کشاورزان باغات شمال چای را با دست می چینند،  که به تبع طعم و رنگ بهتری از کار ماشینی دارد،  ولی غیر پیشرفته و زحمت و نیرو بر می باشد،  و محصولشان را به صورت غیر استاندارد به کارخانه ها حمل می‏کنند.
      جمعیت ایران در حدود ۱% جمعیت جهان است،  اما بالغ بر ۵ درصد مصرف کل چای جهان به ایران اختصاص دارد،  و سومین مصرف کننده بزرگ چای در جهان است.  اگر چه ایران نیز با حدود ۶/۲% تولید چای هشتمین تولید کننده چای جهان محسوب می شود،  اما کمتر از نیمی از مصرف خود را می تواند از تولید داخلی تأمین نماید.  میزان مصرف چای خشک بنابر آمار های رسمی سالیانه در حدود یکصد هزار تن است،  که تقریباً نیمی از این مقدار تولید داخلی است.  گاه تولید داخلی تا هفتاد هزار تن نیز در سال های گذشته گزارش شده است،  این مقدار چای تولیدی در حدود ۳۵۰۰۰ هکتار از اراضی شمال کشور عمدتاً گیلان به ویژه در منطقۀ لاهیجان و نوار باریکی از غرب مازندران مانند چلاسر و جل به عمل می آید.
      باغات چای لاهیجان با وسعت حدود هشت هزار هکتار، یک سوم کل مساحت زیر کشت چای کشور را تشکیل می دهند.  در حدود یکصد و سی کارخانه چایسازی،  برگ های سبز را به چای خشک تبدیل می کنند.  برای تأمین نیاز مصرف به جز تولید داخلی،  سالانه در حدود پنجاه هزار تن چای خارجی به طور رسمی و حدود بیست هزار تن غیر قانونی وارد کشور می شود،  که تعیین نسبت های اقتصادی واردات با تولید داخلی بسیار حائز اهمیت می باشد.
      با ضریب تبدیل حدود یک به چهار از برگ سبز،  چای به دست می آید،  بر اساس آمار فائو سطح زیر کشت کل در جهان حدود سه ملیون هکتار است،  که ۹۵ درصد آن متعلق به کشور های در حال توسعه،  و بقیه به کشور های توسعه یافته اختصاص دارد.  مصرف سرانه انواع مختلف چای در جهان از ۳۹۵ تا ۴۶۰ گرم در نوسان بوده است،  که متوسط رشد سالیانه مصرف انواع چای در حدود ۶/۱% است.  بیشترین مقدار مصرف سرانه چای در جهان به انگلستان و ایرلند اختصاص دارد،  که بعلت داشتن صادرات مجدد مصرف داخلی آنها قابل تشخیص نمی باشد.  لیبی، ترکیه، آذربایجان، ایران، سیلان، بنگلادش، هندوستان و ایتالیا نیز جزو کشور های پرمصرف هستند.
      سهم چای مصرفی در سبد هزینه خانوار ایرانی در حدود ۲/۰% تا ۵/۰% است.  تولید جهانی چای در حدود ۵/۴ میلیون تن برآورد می شود،  که از این مقدار سهم کشور های هندوستان، سیلان و کنیا به ترتیب برابر ۸۵۰ هزار تن ، ۳۰۰ هزار تن و ۲۵۰ هزار تن است.  این کشورها از صادر کنندگان مهم چای در جهان به شمار می روند،  تولید کننده های چای، سریلانکا، چین، ژاپن، کنیا، اوگاندا، گرجستان، می باشند.  اقتصاد چای در ایران،  به مناسبات اقتصاد سیاسی جهان بستگی دارد،  سالانه حدود ۳/۲ میلیون تن چای در دنیا تولید می شود،  گردش مالی چای جهان در سال حدود ۵۰۰ میلیارد دلار می باشد.  با افزایش قیمت چای در بازار جهانی،  در بازار داخلی هم طی یک سال اخیر روند صعودی داشته است،  علت افزایش قیمت چای در جهان مانند بقیه محصولات غذایی بوده است.
      هم اکنون ۱۰۴ کارخانه چایسازی از مجموع ۱۲۸ کارخانۀ بخش خصوصی  عضو سندیکای چای هستند،  مرکز اصلی سندیکای کارخانه دارن چای در شهر لاهیجان است.  سندیکای کارخانجات چای شمال نهادی صنفی و مدنی است،  که در سال ۱۳۴۱ جهت هماهنگی در امر تولید و مشارکت در سیاست گزاری های مربوط به صنعت چای با عضویت کارخانجات چایسازی تأسیس گردید.  سندیکا در سال های فعالیت خود،  و به خصوص از سال ۱۳۷۷ به طور رسمی در تصمیم گیری های مربوط به چای حضور داشته است.
      در کشور ما در حدود ۵۸۰۰۰ خانوار چایکار به امر باغداری چای و حدود ۸۵۰۰ نفر به طور تمام و نیمه وقت در فعالیت های صنعت چای اشتغال دارند.  شمار اشتغال کل مربوط به چای را می توان با برآورد سهم کاری شاغلان بخش تجارت چای، خرده فروشان چای، قهوه خانه ها و نظایر آن بدست می آورد.  نیروی های اصلی تولید چای در کشور کوشیده اند،  تا با بهینه سازی اقتصاد کشت و صنعت چای،  این محصول ملی را رونق بخشیده،  و در جهت خودکفایی و رفاه مصرف کنندگان گام بردارند.  امید واریم روزی برسد،  که مردم چای ایرانی را به چای خارجی ترجیح دهند.
تاریخ کشت صنعت چای ایران
عکس منظره باغ چای در روستای چلاسر و جل،  عکس شماره ۷۶۹۷.
تاریخ کشت صنعت چای ایران
یک گزارش دیدنی
      در اولین روز کار فصلی کارخانه چایسازی چلاسر،  بمنظور دیدار و تهیه گزارش به کارخانه چایسازی جناب آقای دریانی  رفتم.  ضمن خوش آمد گویی های خیلی عالی توسط مدیریت محترم و کارکنان عزیز،  آقای دریانی فرمودند:  هر کس که وارد کار تولید چای می شود،  باید عشق به چای داشته باشد،  نه عشق به پول و درآمد های مضاعف.  ایشان ضمن در دست گرفتن مشتی برگ سبز چای،  با عشق و لطافت خاص آنها را بو کردند،  و گفتند:  ببینید چه عطر خوبی دارد.  در واقع همین عشق به طبیعت،  باعث شده ایشان شخص نیکوکار و سالم و خوب باشند.
  توجه:  مشروح گزارش در فیلم پائین همین صفحه.
تاریخ کشت صنعت چای ایران
عکس بسته چای چلاسر،  عکس شماره ۸۶۶۴.
تاریخ کشت صنعت چای ایران
مافیای چای در ایران
      مافیای های گوناگون اقتصادی در جهان و همه کشورها بدلیل وجود ساختار کنونی تاریخ اجتماعی نظام سرمایه داری شکل گرفته است،  که باید توسط تاریخ نگاران درباره آنها نوشته شود،  و سپس متخصص های اجتماعی و سیاسی آنها را بررسی نمایند.  مطلب زیر را در اینترنت یافتم و جالب دیدم:
   ــ  درگذشت صاحب چای احمد و بنیان گذار بیمارستان افشار دزفول،  "احمد افشار"  در خبری که به قلم فرید انصاری دزفولی در سایت انقلاب اسلامی درج شده است، آمده است:  چهارشنبه ۲۱ دی حاج احمد افشار صاحب چای احمد،  که یکی از نادر خیرین ایرانی اهل دزفول است در لندن درگذشت.  کمتر ایرانی یافت می شود که اسم چای احمد را نشینده باشد.  در منزل اکثر ایرانی ها چای احمد یافت می شود بدون آنکه بدانند صاحب آن کیست،  اما در بین دزفولی ها و بسیاری از ایرانیان معروفیت ایشان نه بخاطر چایش،  که بخاطر انجام کار های بشردوستانه اش بود.  هیچ دزفولی نیست که از بیمارستان افشار که او بنیادش نهاده بود بهره مند نشده باشد.  زمانی که در شهر دزفول تنها یک شیرو خورشید (هلال احمر) با حداقل امکاناتی که عمدتاً جوابگوی نیاز های درمانی بهداشتی شهر بزرگی چون دزفول و اطرافش نبود،  وجود داشت،  او اقدام به تاسیس اولین بیمارستان مجهز در این شهر کرد.  بعلاوه یادآوری می شود که بیمارستان جندی شاپور در دوران شاه قبلی در اهواز توسط خاندان افشار مرمت شد،  و مبدل به آن بیمارستان معروف جندی شاپور گشت،  که افتخار خوزستان و ایران گردید.  قبل از آن بیمارستان جندی شاپور در اهواز علیرغم سابقه تاریخی اش یک بیمارستان کوچکی با امکانات محدود بود.  در ضمن بیمارستان شماره ۲ جندی شاپور در منطقه گلستان اهواز با یاری حاج احمد افشار و خانواده اش پی ریزی و ساخته شد.
در اهواز و دزفول هیچ نیازمندی به در خانه آنان نرفت،  که نا امید برگردد.  به بسیاری از محصلین ندار پول می داد تا به ادامه تحصیل بپردازند.  در ایام عید نوروز برای اکثر محصلین غیر مرفه مدارس لباس نو تدارک می دید،  و بین آنان بخش می کرد.  حاج احمد فشار و خانواده اش خدمات عدیده ای به نوع بشر کرده اند.  آن مرحوم تنها بنیانگذار بیمارستانی در دزفول و اهواز نبوده است.  ساخت بیمارستانها، مدارس، موسسات خیریه در ایران و سایر کشورهای دنیا مثل هندوستان، سریلانکا، چچن و….  اعمالی هستند که باعث شده اند آنان بتوانند در قلوب بسیاری از مردم جهان جای بگیرند و آنان را شاد کنند.
اولین بار که او را دیدم مهربانیش را با تمام وجودم احساس کردم،  و زیبائی واقعی نیکی را در صورتش یافتم.  او اصلی ترین امدادگر انجمن حمایت از معلولین ایرانی بود.  وقتی یکی از تلویزیون های ایرانی با من تماس گرفته بود تا از او مستندی بسازد،  این پیام را به ایشان رساندم در پاسخ گفت:  «حاضرم بشرطی که فیلمم را بعد از مرگم نشان دهند.»   روزی برایم می گفت:  «آقای انصاری بچه بودم دوست داشتم پزشک شوم،  تا به مردم کمک کنم.  دست روزگار مرا به بازار کشاند،  ولی بخود گفتم اگر از طریق پزشکی نتوانسته ام به مردم یاری رسانم،  حال از این طریق می توانم به آنان کمک رسانم.»  مردان خدایی چون احمد افشار هرگز نمی میرند.
      نظرهای زیر در همان صفحه آمده بود:
نظر چایکار گیلانی:   سلام دوستان از این که خواندم سایت روشنگر شما آقای افشار را به عنوان یک خیر نام برده بسیار شگفت زده شدم.  ممکن است ایشان در امر خدمت رسانی به معلولین و افراد مستمند منشا خیر و برکاتی بوده،  اماهمین آقا با دست داشن در مافیای گسترده واردات چای به کشور آن هم از نوع چای غیر مرغوب،  آلوده به انواع رنگها و اسانس های غیر مجاز،  آن چنان بلایی بر سر چای کاران و چای فروشان گیلانی آورده،  که بسیاری از آنان به خاک سیاه نشسته و از شرمساری طلبکاران،  جرات خروج از خانه های خود را ندارند. اقدامات این گونه آقای افشار و هم صنفان ایشان در واردات چای در کنار این ضربه تجاری،  بر سلامت مردم ایران نیز تاثیر فراوان بر جای گذاشته است.  با اقدامات مشعشع ایشان چای ایرانی که فاقد رنگ و اسانس و عطر تقلبی است،  از سفره ایرانیان خداحافظی کرده،  و به جای آن چای خارجی از جمله احمد جایگزین شده که ارمغان آن برای ایرانیان، چیزی جز افزایش سرطان دستگاه گوارش و نارسایی کلیه نبوده است.  پیش از آن که این گونه القاب دهن پرکن را به افراد بدهید،  از معتمدین گیلان و لاهیجان نیز پرسشی در باره ماهیت عملکرد این افراد بر سرنوشت خانواده های چایکار ایرانی نیز جویا شوید.
پاسخ نویسنده مطلب:  دوست عزیز چرا گناه دیگرانو می شوری؟ واقعا برای جامعه ی ایرانی متاسفم که داره با خودش اینجوری تا می کنه.
نظر محمد:  من شخصا با این خانواده محترم اشنا و مجری ساخت بیمارستان جندی شاهپور بودم و انچه میدانم همگی انسان های بزرگ و شریف و عارف و خیر بودند و کمک های شایانی به بیمارستان نمودند یادش جاودان و بخانواده محترم افشارین بخصوص اقای مهندس تقی افشار تسلیت میگویم.
   نظر انوش راوید:  امید است روزی برسد بجای اینکه با خوب و بد دیگران را مطرح کنیم،  جمعی از شاخصها و اطلاعات و داده ها را در کنار هم قرار دهیم.  مافیا های مختلف در دل محیط و ساختار تاریخی اجتماع ایجاد می شود،  نه در ذات اشخاص،  بزرگترین افراد مافیا های ایتالیایی و نیویورکی و غیره،  خیرترین افراد هم هستند،  و حتی گاهی در خلوت خودشان گریانند.  این مسئله را نباید در ذات افراد پیدا کرد،  جنایتکار و خشک و خشن و مالی و مافیایی از جامعه است،  نه از شخص.
تاریخ کشت صنعت چای ایران
چند مورد درباره چای
      دو قرن و نیم،  در ۱۸ و ۱۹ و ۲۰  تاجران انگلیس ۹۰ درصد تجارت جهانی چای را در دست داشتند،  و جهان را متمایل به استفاده از چای کردند،  همانگونه که تجارت تریاک را در اختیار داشتند.  اولین وارد کننده تخم این گیاه به ایران در اوایل دوره قاجار انگلیسی ها بودند،  که با همکاری عناصر دربار قاجار،  کشت این گیاه و نوشیدن دم کرده آن را در ایران رواج دادند.
تاریخ کشت صنعت چای ایران
عکس دو استکان چای،  عکس شماره ۷۵۲۲.
      از چند هزار سال قبل در ایران باستان گیاه چای را می شناختند،  و به خوبی می دانستند که این گیاه ارزش غذایی ندارد،  بلکه مصرف غیر دارویی آن مضر است.  ابوعلی سینا (نابغه طب ایرانی) در طب سنتی از چای به عنوان ماده غیر غذایی نام می برد،  و از آن فقط برای مصارف درمانی در شرایط خاص استفاده می کرده است.
داستان چای از اینترنت
      درباره این چند مورد زیر باید پژوهشهای علمی شود،  و الکی چیزی را نپذیرفت.
 1-  بوته چای جزو معدود گیاهانی است،  که به دلیل وجود سموم فراوان در بافت آن،  هیچ آفت جدی به جز انسان در طبیعت ندارد.  مزارع این گیاه نیاز به سمپاشی ندارند،  و هیچ چرنده، پرنده، حشره و … به آن نزدیک نمی شود.  اگر در بین علوفه چارپایان (هر نوع که باشند) حتی کمی برگ چای باشد،  حیوان به محض جویدن آنها را از دهانش بیرون می ریزد!
 2-  در بعضی از مناطق کشاورزی،  برای آن که احشام و سایر حیوانات به مزارع و کشتزار های مختلف نزدیک نشده و زراعت را خراب نکنند،  اطراف آنها را بوته چای می کارند.  حیوانات با مشاهده بوته چای به مزرعه نزدیک نمی شوند!
 3-  موادی که در اصطلاح علم شیمی ساختار مولکولی حلقوی دارند (مواد آروماتیک) سرطان زا هستند. «پلی فنول» یکی از مواد آروماتیک است،  که چای هم این ماده را دارد.  فنول چیست؟  فنول یک ماده دارای ترکیبات حلقوی است،  که بر روی پوست، کبد و سیستم گوارش اثرات نامطلوبی می گذارد.  جالب اینجاست که قریب به اتفاق مواد معطر شیمیایی،  که در کارخانجات به چای اضافه می کنند،  هم جزء مواد آروماتیک و سرطان زا هستند.
 4-  مصرف چای خصوصاً پس از غذا که سال هاست عادت بسیاری از ایرانیان شده است،  جلوی جذب آهن معدنی موجود در غذاها توسط بدن را می گیرد،  که در نتیجه منجر به بروز بیماری کم خونی مزمن در مصرف کنندگان می شود.  چای دارای ترکیباتی به ‌نام تانن است،  که مزه‌ تلخ چای را ایجاد می کند.  تانن‌ها با آهن،  ایجاد رسوب می‌ نمایند،  و این رسوب به دلیل درشتی ملکول و سنگینی،  غیر قابل جذب توسط بدن است.  لذا در صورتی که غذای مصرفی دارای آهن بوده و بلافاصله بعد از آن چای مصرف شود،  از جذب آهن آن جلوگیری می کند.  فراموش نکنید که عارضه کم خونی خود باعث ده ها بیماری دیگر در بدن می شود.
 5-  همان گونه که گفته شد چای دارای ماده ای است به نام تانن،  این ماده بسیار مدر است و به همین خاطر مایعات بدن را دفع کرده،  و پلاسما غلیط می شود.  آنزیم ها در پلاسمای غلیظ نمی تواننند فعالیت کنند،  و به همین خاطر مواد زاید در بدن انبار شده،  و موجب بیماری های گوناگون می شود.  ضمناً تانن موجب فعالیت بیش از حد سلول های اپیتلیال کلیه شده،  و کلیه را به مرور از کار می اندازد.
 6-  گیاه چای دارای ماده ای است به نام اگزالیک اسید،  که مسموم کننده بوده و اختلالات متابولیسمی ایجاد می کند.  این ماده در کلیه رسوب کرده و سنگ های کلیوی اگزالیک را موجب می شود.
 7-  مصرف زیاد چای دندان ها را لک دار و سیاه می کند.
 8-  چای ترشح اسید معده را تحریک می کند،  و همچنین به دلیل ماهیت اسیدی خود،  در بروز زخم معده مؤثر است.
 9-  در هر فنجان چای بین ۶۰ تا ۷۵ میلی گرم «کافئین» وجود دارد،  که LDL خون را افزایش می دهد،  و عاملی می شود برای انفارکتوس های قلبی و مغزی،  ولی البته آرام بخش است،  و در دراز مدت اعتیاد ایجاد می کند.
 10-  به دلیل وجود مقدار زیادی از ماده کافئین در چای،  براى عده اى باعث تحریک اعصاب و یا تپش قلب می شود.  همچنین نوشیدن چاى پر رنگ براى خانم ها احتمال ابتلا به سرطان سینه را افزایش مى دهد.
 11-  ماده آرام بخش دیگری در چای وجود دارد به نام «تئین» که محرک سیستم اعصاب سمپاتیک است،  و موجب افزایش ترشح آدرنالین می شود.  تئین موجب کاهش مقدار منیزیم داخل سلول ها می شود.  منیزیم ماده ای است که در سلول قرار دارد،  تا با انواع سرطان ها مبارزه کند،  و با نوشیدن چای این ماده مفید از بدن خارج می شود.
 12-  به نظر شما چرا اغلب افراد چای خور جدی،  هنگامی که تصمیم به ترک چای می گیرند،  با علایمی مشابه با علایم معتادان مواد مخدر در هنگام ترک مواد مذکور (همچون سردرد، بی خوابی، بی حوصلگی، آشفتگی روحی و …) مواجه می شوند؟!  آیا این موضوع که ادعا شده است سال هاست تولید کنندگان چای در کشور های خارجی برای حفظ مشتریان خود به چای مواد افزودنی مضر و اعتیاد آوری اضافه می کنند قابل اعتنا نیست؟
 13-  چند نفر معتاد به مواد مخدر را می شناسید که سیگاری نباشند؟  و چند نفر سیگاری را می شناسید که چای خور های قهاری نباشند؟!  چای به دلیل مواد افیونی طبیعی که در خود داشته و مواد شیمیایی که در فرآیند تولید توسط بسیاری از تولید کنندگان به آن اضافه می شود،  مقدمه ای برای آمادگی بدن جهت پذیرش انواع اعتیادها به مواد مضر دیگر است.
 14-  اگر دقت کنید قریب به اتفاق مواد سمی در طبیعت دارای طعم تلخ می باشند،  شاید طبیعت با این روش خواسته است به موجودات هشدار دهد،  که چه موادی خوراکی نیستند و باید از آنها پرهیز کنند.  چای یکی از تلخ ترین گیاهان موجود در طبیعت است،  که البته با روش های مختلف سعی در کاهش این تلخی و صد البته عادت دادن ذایقه مردم به آن دارند.
 15-  همه این ها که گفته شد برای چای سبز که خشک شده سریع برگ سبز چای می باشد صادق است.  چای سیاه که دم کرده مضرتری از چای سبز است،  با انبار کردن برگ سبز چای در مکان های گرم، پوسیده شدن و تخمیر این برگ ها،  تغییر رنگ آنها به قهوه ای و سیاه،  مشابه عملی که باغبانان در وسط باغ با بر روی هم تلنبار کردن برگهای درختان انجام می دهند،  تا پوسیده شده و تبدیل به کود گردند،  پس خشک کردن این برگهای پوسیده چای بدست می آید.
 16-  بدتر از چای سبز و چای سیاه،  چای های جدید طعم داری هستند،  که دارای اسانس های شیمیایی مختلف بوده و تمامی مضرات دو نوع چای قبلی را دارند،  بعلاوه مضرات مواد شیمیایی عطری و طعم دهنده های مصنوعی.
 17-  یکی از موارد مرسوم در جامعه ما (خصوصا در مراسم، جشن ها، سمینارها و …) مصرف بسیاری از نوشیدنی ها در لیوان های یک بار مصرف پلاستیکی است.  این ظروف به خصوص در مجاورت با نوشیدنی های داغ به سرعت مواد فوق العاده سمی و خطرناک نفتی را آزاد می کنند.  برای امتحان می توانید در یکی از این لیوان ها چای داغ بریزید،  و چند دقیقه ای کنار بگذارید تا سرد شود،  خواهید دید که پرده ای از مواد نفتی روی آن می بندد.
 18-  در انواع چای های بسته ای (معروف به Teafix یا Lipton)،  ضایعات ته مانده های چای که قابل ارایه به شکل عادی نیستند،  در بسته های کاغذی که برای جلوگیری از وارفتن آنها در آب جوش،  پروسه های شیمیایی مختلفی روی آنها انجام شده،  و آغشته به انواع مواد مضر هستند،  قرار می گیرند.  پاره ای از مواد شیمیایی موجود در کاغذ مذکور در آب جوش حل شده،  و وارد بدن مصرف کننده می شوند.
تاریخ کشت صنعت چای ایران
درباره چای چه باید کرد
      ممکن است علیرغم خواندن موارد فوق،  به دلیل تبلیغات زیادی که در قالب مقالات و اخبار مختلف شبه علمی به خورد جامعه داده می شود،  هنوز باور نکرده باشید که مصرف این نوشیدنی همه جا تا این حد جدی است.  بسیاری می پرسند که اگر واقعاً چای ضرر دارد،  پس چرا این قدر در رسانه ها از آن تعریف شده،  و در همه جا مصرف می شود؟  پاسخ آن است،  که چای فوایدی نیز دارد،  اما باید از فواید و ضررهای چای دانست.
      تجارت چای گردش مالی میلیاردی در سراسر جهان دارد،  به نظر شما مافیاها و کارتل های تجاری بزرگی که از این راه منافع و سود سرشاری می برند،  به این راحتی اجازه می دهند که حقایق برای مردم آشکار شوند؟!  فراموش نکنید که در اوایل قرن بیستم شرکت های سازنده سیگار و دخانیات به پاره ای از دانشمندان بی وجدان مخفیانه پول می دادند،  تا مقالات به ظاهر علمی در رد خطرات دخانیات و حتی طرح فواید استفاده از آن نوشته،  و در مجلات معروف علمی آن زمان چاپ کنند.  اسناد این تبانی های بزرگ و کثیف در اواخر قرن بیستم منتشر شد،  یعنی زمانی که همه ذینفعان ماجرا مرده بودند،  و مضرات بلای خانمانسوز دخانیات بر همه آشکار شده بود!  دور از واقعیت نیست که گفته شود مشابه چنین اتفاقاتی در زمانه ما هم برای چای، موبایل، نوشابه، سوسیس، کالباس و سایر موارد مشابه رخ می دهد،  و این ما هستیم که باید عقلمان را قاضی کرده و سلامتی خود و اطرافیانمان را فدای مطامع مادی عده ای از خدا بی خبر نکنیم.
      بعضی می پرسند اگر مصرف چای این قدر مضر است،  چرا در طبیعت وجود دارد؟  پاسخ ساده است:  در طبیعت همه چیز وجود دارد،  اما این به معنی آن نیست که هر چه هست،  خوردنی و دارای ارزش غذایی برای انسان است.
      بوته چای یکی از بهترین گیاهانی است،  که می تواند هوا را از انواع آلودگی ها پاک کرده و حجم زیادی اکسیژن تولید کند.  دلیل آن که هوای مزارع چای بسیار مطبوع است،  نیز همین واقعیت می باشد.  در حقیقت بشر امروز اگر عاقلانه فکر کند باید به جای خوردن برگهای چای،  بوته آن را به عنوان یک تصفیه کننده عالی هوا در سرتاسر معابر شهرها بکارد.
      شاید یک دلیل دیگر برای آن که مصرف خوراکی چای مضر است همین باشد،  که این گیاه سموم موجود در هوا را به خود جذب می کند.  همچنین به دلیل این که گیاه چای اسیدی است،  ماده ضد عفونی کننده خوبی می باشد،  و برای شستشوی چشم های عفونی و لثه های عفونی مفید است.  در طب سنتی برای درمان چشم عفونی شده نوزادان در عوض انواع و اقسام دارو های شیمیایی و آنتی بیوتیک های دارای اثرات مضر جانبی فراوان،  با استفاده از آب جوشانده چای چشم نوزاد را طی چند نوبت شستشو می دهند.
      با اطلاع رسانی وسیع در بین همه آنها که دوستشان داریم،  از خاصیتها و ضررهای چای بگوییم،  و در رواج ده ها دم کرده طبیعی خوش طعم، مفید و با صرفه نیز بگوییم.  به عنوان مثال می توانید به تناوب از جوشانده بادرنج بویه (گیاه مورد علاقه زنبور عسل)،  دم کرده برگ گیاه به لیمو (گیاهی با برگ های شبیه نعنا، با شربت به لیمو اشتباه نکنید)،  دم کرده میوه نسترن،  دم کرده گل گاوزبان،  دم کرده بابونه،  جوشانده تخم گشنیز (به صورت آسیا شده)،  دم کرده پونه،  دم کرده زنجبیل،  دم کرده زیرفون،  دم کرده برگ تیول و … ده ها جوشانده و دم کرده طبیعی دیگر که به تفصیل در بخش خاصیت خوراکی های ایرانی نوشته ام بهره برد.
……………
   برچسبها:  . تاریخ چای، چای ایران، صنعت چای، تجارت چای، بهترین چای، خواص چای، ضررهای چای، فواید چای.
………….
تاریخ کشت صنعت چای ایران
مستندهای مربوط
مستندهای بیشتر را در آپارات وبسایت ارگ ایران ببینید،  لینک آن در ستون کناری
 
……………………….
    توجه ۱:  اگر وبسایت ارگ ایران به هر علت و اتفاق،  مسدود، حذف یا از دسترس خارج شد،  در جستجوها بنویسید:  تارنمای انوش راوید،  یا،  فهرست مقالات انوش راوید،  سپس صفحه اول و یا جدید ترین لیست وبسایت و عکسها و مطالب را بیابید.  از نظرات شما عزیزان جهت پیشبرد اهداف ملی ایرانی در وبسایت بهره می برم،  همچنین کپی برداری از مقالات و استفاده از آنها با ذکر منبع یا بدون ذکر منبع،  آزاد و باعث خوشحالی من است.
   توجه ۲:  جهت یافتن مطالب،  یا پاسخ پرسش های خود،  کلمات کلیدی را در جستجو های ستون کناری ارگ ایران بنویسید،  و مطالب را مطالعه نمایید.  در جهت دانش مربوطه این تارنما،  با استراتژی مشخص یاریم نمایید.
   توجه ۳:  مطالب وبسایت ارگ ایران،  توسط ده ها وبلاگ و تارنمای دیگر،  بصورت خودکار و یا دستی کپی پیس می شود،  از این نظر هیچ مسئله ای نیست،  و باعث خوشحالی من است.  ولی عزیزان توجه داشته باشند،  که حتماً جهت پیگیر و نظر نوشتن درباره مطالب،  به ارگ ایران مراجعه نمایند.
پرسشهای خود را ابتدا در جستجوهای تارنما بنویسید،  به احتمال زیاد پاسخ خود را می یابید
جهت آینده ای بهتر دیدگاه خود را بنویسید،  و در گفتگوهای تاریخی و جغرافیایی و اجتماعی شرکت کنید