تاریخ مراسم فوت و گور در ایران تاکنون کمتر مورد پژوهش قرار گرفته و کم نوشته شده است، همان گونه که از تاریخهای زندگی و حیات و جشنها و آیینها می نویسیم، باید از تاریخ مردن هم نوشت. البته مردن و دفن مردگان و گبرها و قبرها یکی از مهمترین بخشهای باستان شناسی و تحقیقات تاریخی است.
به همین جهت شروع به نگارش این مقاله می کنم، منابع مورد استفاده من بازدید هایی است، که از دخمه ها گبرستان های تاریخی تا کنون داشته و خواهم داشت. هم چنین از کتاب هایی که از روی تحقیقات عینی و واقعی نوشته شده باشند بهره می برم، قبلاً بارها گفته ام که از کتاب های دینی و تاریخی که فاقد فرمول های علمی، و فاکتور های تاریخ اجتماعی و اصول تحقیقاتی هستند، استفاده نمی کنم.
تاریخ مراسم فوت و گور در ایران
این برگه بشماره 287 پیوست لینک زیر است:
* 1 ــ مردن قبل از تاریخ در ایران، . . . بزودی . . .
* 2 ــ مردن در ایران باستان، . . . بزودی . . .
* 3 ــ مردن تا حکومت صفویه، . . . بزودی . . .
* 4 ــ نام و محل دخمه ها، گبرها، قبرهای تاریخی، . . . بزودی . . .
مردن قبل از تاریخ در ایران
در گبر های هزاره پنجم و چهارم قبل از میلاد تعداد زیادی مهره و دانه های گردن بند یا دست بند استخوانی و سنگ های رنگین و مهره هایی از گل پخته پیدا شده است. احترام به مردگان و سپردن اشیا در گور ایشان ثابت می کند که مردم پیش از تاریخ به زندگی در دنیای دیگر عقیده داشتند. در تمام ایران بزرگ و میان رودان همراه مردگان ظروف و جواهر را به خاک می سپردند. غالباً ظروف را در مقابل دهان یا سر او قرار می دادند. تقریباً در تمام قبرها پای مردگان خم و یکی از دست های او به طرف دهان آورده شده بود. در شهر اور میان رودان هنگام دفن پادشاه ۷۴ تن از زنان و خدمتگزاران او را با وی به خاک سپرده، و انواع جواهرات و لوازم حتی آلات موسیقی را با او خاک کردند، و بهترین موقعیت را برای جویندگان گنج درست نمودند.
تپه حصار ــ در دوره اول تپه حصار مردگان را به جانب مشرق یعنی طرف طلوع خورشید خوابانده اند ولی این رسم در دوره های بعد رعایت نشده بود. در دور دوم قبرستان تپه حصار حدود ۳۰۰۰ ق.م، مردگان را رو به مشرق می خواباندن، و ظروف خاکستری رنگ مخلوط در کنار آنها قرار می دادند. حدود ۷۷ جمجمه این بخش مورد مطالعه نژاد و تیره شناسی قرار گرفته، که مورد تأیید من نمی باشد. همچنین ۱۹۳۱ تا ۱۹۳۶ در شاه تپه و حسن لو هم تعدادی جمجمه را بررسی کرده اند، که از نظر علم امروزی قابل قبول نمی باشد.
تپه سیالک ــ قبرستان های الف و ب. . . . بزودی
تپه گیان ــ تپه گیان در جنوب غربی نهاوند، دوره اول ۱۰۰۰ تا ۱۴۰۰ ق.م، مردگان خود را بیشتر به سمت چپ و با لباس دفن می کردند، تزئینات آنان را از قبیل جواهرات و کمربند و خنجر، کنار ظروف سفالی قرار می دادند. . . . ادامه دارد
تپه جمشیدی ــ در فاصله ۲۵ کیلومتری شمال خاوری الیشتر و سی کیلومتری خاوری هرسین، . . . بزودی
تپه بدهورا ــ در هفتاد کیلومتری باختر همدان، . . .
. . . ادامه دارد . . .
قبر و گبرستان های تاریخی ایران
ایران فعلی بدلیل قرار داشتن در مرکز چهار راهی ایران بزرگ، در طول تاریخ فرهنگ های متعددی دیده است، که یکی از مهمترین نشانه های آن قبر ها و گبرها می باشد. از سنگ های ایستاده تا شیرها و گبر های بی نشان ولی پر محتوا، قبر های نشان دار و بی نشان، و غیره بفراوانی دیده می شود. در این مقاله به مرور آنها را بررسی می کنم، امیدوارم جوانان باهوش ایرانی نسبت به شناسایی ببیشتر آنها اقدام نمایند، و حرفه ایها تاریخ آنها را بدور از دروغ های تاریخی گرد آوری کرده، و در اینترنت منتشر کنند. باید توجه داشت این قبرستان ها می توانند، بزرگترین مراکز جلب گردشگران خارجی باشند، که در ضمن آشنایی آنها با تاریخ واقعی ایران، برای مردم منطقه خود، اشتغال و درآمد داشته باشد.
شیرهای سنگی ایران
مهمترین منطقه تجمع شیر های سنگی دامنه های زاگرس می باشد، که مرکز اصلی زندگی شیر های ایرانی هم بوده است.
1140
عکس شماره ۱۱۴۰ ــ عکس شیر سنگی در امامزاده احمد اصفهان، بزرگی به سانتیمتر: (74+128+38)، روی تنه شیر دو خنجر و تپانچه حک گردیده، که نشانه جنگ آوری صاحب آن است. روی آن نوشته های زیادی دیده می شود: وفات مرحمت و غفران پناه جنت و رضوان آرامگاه محمد بیک ولد مرحوم حسین خان….
عکس شیر سنگی زمان حکومت صفویه، که دو عدد در دو انتهای پل خواجو قرار دارند، با نقش و نگار جنگی و ورزشی، در دهان یکی نقش صورت مردی دیده می شود. عکس شماره ۱۱۴۱. اندازه به سانتیمتر:
آ = ۸۲+۱۲۸+۴۲ ، و ب = ۹۴+۱۷۰+۴۳
آرامگاه شاهان هخامنشی در نقش رستم
در بالا سمت راست آرامگاه یک گوی می بینیم، که اگر به آن دقت شود، هلال ماه را می توان دید، ماه خود نشانگر زوال عمر پادشاه است، در روبروی ماه فروهر یا فرکیانی در حالت نیمرخ و رو به پادشاه در حال پرواز است. فروهر از هنر آشور و مصر گرفته شده، اما هنوز به وضوح روشن نشده که نماد چیست، برخی براین باورند که فروهر همان روح الهی است، که در بدن انسان ودیعه گذاشته شده، و بعد از مرگ جسم او را رها می کند، و به آسمان می رود. از سوی دیگر این تصویر در مصر نشانه هوروس خدای آفتاب، و در آشور نماد قدرت شاهی و شخص شاه، و خدای جنگ بوده است. باستان شناسان اروپایی و آمریکائی، فروهر را خود اهورا مزدا (خداوند) می دانند، اما بر ما روشن است که هخامنشیان یکتا پرست و مزدا پرست بوده اند، و هیچ گاه خدای خود را به تصویر نمی کشیدند، همین بس که خود فروهر دست راست خود را بلند کرده، و بالای سر خود را ستایش می کند، و این را می رساند که نمی تواند نقش اهورا مزدا باشد.
در این باره انوش راوید نظر دیگری دارد، این می رساند که در سلسله هخامنشیان، گذر تاریخ اجتماعی در حال انجام بود، و در ساختار های تاریخی اجتماع، شاه خدایی هخامنشیان، داشت به سازمان قبیله ای حکومت اشکانیان می رفت، برای بهتر متوجه شدن این موضوع مطالعه و پیگری وبلاگ پیشنهاد می شود.
بعد از این دو نقش، در سمت چپ پادشاه را برروی یک سکوی ۳ پله ای می بینیم، که کمانی در دست چپ دارد، و دست راست را به سمت فروهر یا بلند کرده است. روبروی پادشاه آتشدانی ۳ پله ای قرار دارد، و آتش شاهی برافراشته شده است، این آتش نماد پاکی است. این دو نقش بر روی اورنگ شاهی (تخت شاهی) به تصویر کشیده شده اند، و در زیر آن ها در دو ردیف نمایندگان اقوام تابعه تخت پادشاه را حمل می کنند. اگر می خواهید بدانید چند کشور هستند، که پارسیان بر آنها حکومت می کردند، باید کسانی را که اورنگ شاهی را حمل می کنند، شمارش کرد. در کتیبه آرامگاه داریا وهومنه یا همان داریوش، ۳۰ قوم هستند، که اسم قوم و ملیت آنها به سه زبان ایلامی، بابلی و پارسی باستان، بر بالای سرشان نوشته شده است، دقت شود بخاطر واقف نبودن حجاران به امر مرایا یا پرسپکتیو این افراد را بر روی هم حجاری کرده اند.
…ادامه دارد…
عکس تصویر تاریخی از آرامگاه شاهان سلسله هخامنشیان در نقش رستم، عکس شماره ۱۴۵۰.
تاریخ مراسم فوت و گور در ایران
سبز= جنگل های شمال ایران، سفید= آسمان شفاف مرکز ایران، قرمز= سرخی فجر خلیج فارس
توجه: اگر وبلاگ به هر علت و اتفاق، مسدود، حذف یا از دسترس خارج شد، در جستجوها بنویسید: وبلاگ انوش راوید، یا، فهرست مقالات انوش راوید، سپس صفحه اول و یا جدید ترین لیست وبلاگ و عکسها و مطالب را بیابید. از نظرات شما عزیزان جهت پیشبرد اهداف ملی ایرانی در وبلاگم بهره می برم، همچنین کپی برداری از مقالات و استفاده از آنها با ذکر منبع یا بدون ذکر منبع، آزاد و باعث خوشحالی من است.
