تاریخ فلسفه و فلاسفه ایران و جهان
این برگه بشماره 279 پیوست لینک زیر است:
کلیک کنید: دانش مدنی و اجتماعی در ایران
. . . بزودی پست می شود . . .
هر مطلب و نوشته اي را، حتا اگر با نام و نشان هاي معروف، و با زرق و برق باشد، براحتي مپذيريد، و درباره آن با تخصص ويژه خوتان، تحقيق و تحليل كنيد. بسیاری گفته ها و نوشته های استعمار و امپریالیسم است، که توسط چهره ها و عوامل آنها، و بمنظور نقشه های شوم سرنوشت سازی، بزرگ و مهم شده اند. جوانان با هوش ایران، در تاریخ چند هزار ساله ایران بزرگ اندیشمندان بسیاری بوده اند، که ناشناخته مانده، ولی غریبها آنچه آنان گفته و نوشته اند، بنام اندیشمندان غربی بخورد ملتها می دهند. عزیزان بزرگان تاریخ را از دل تاریکی تاریخ بیابید، و در همه جا بیشتر معرفی کنید، و تاریخ شیرین ایران را با روش و مکتب ایرانی تاریخ نویسی نگارش کنید. اين ليست ادامه دارد و بازنويسي مي شود.
ارسطو
اَرَسطو که تلفظ آن به یونانی، آریستوتِلِس است، ۳۸۴ ق م، بدنیا آمد، در ۳۲۲ ق م، فوت کرد، در هلنیسم نوعی می گویند، از فیلسوفان یونان باستان بود. می نویسند که او یکی از مهم ترین فیلسوفان غربی به حساب می‌آید، شاگرد افلاطون و آموزگار اسکندر مقدونی مجهول بوده است!. گویند تالیفات او در زمینه‌ها و رشته های گوناکون منجمله، فیزیک، متافیزیک، شعر، زیست شناسی، منطق، علم بیان، سیاست، دولت و اخلاق بوده است. در ادامه مطالب بی پایه و اساس آمده، که ارسطو بهمراه سقراط و افلاطون از تأثیر گذار ترین فیلسوفان یونان باستان بوده اند. در ادامه آنطور که به خورد مردم داده اند، می گویند این سه تن فلسفه اروپایی را بر اساس فلسفه ماقبل سقراط یونان بنیاد نمودند. ارسطو فلسفه را به‌عنوان دانش بودن تعریف می کرد.
ارسطو در خانواده ثروت‌مندی از اهالی استاگیرا، شهری در شمال یونان، به دنیا آمد. در ۱۷ سالگی به فرهنگستانی به نام آکادمی افلاطون در آتن فرستاده شد، و ۲۰ سال در آن جا درس خواند و تدریس کرد. پس از مرگ افلاطون در سال ۳۴۷، ارسطو ناکام از به اختیار گرفتن مدیریت فرهنگستان به اسوس در آسیای کوچک رفت، و با پایتیاس خواهرزادهٔ فرمانروای وقت ازدواج کرد. در ۳۴۳ به دعوت فیلیپ مقدون آموزش اسکندر مقدونی (بدون سندیت و مدرک اساسی تاریخی) را بر عهده گرفت. پس از بازگشتش به آتن در ۳۳۵، آموزشگاهی خود را به نام لایسیوم تأسیس کرد. در ادامه داستان پردازی های بدون مدرک و منابع اساسی، در ۳۲۳ و پس از مرگ اسکندر دروغی، که آتن را ملحق شاهنشاهی خود کرده بود، آتش احساسات ضد مقدونی اوج گرفت، و دامن‌گیر ارسطو شد. او به ناچار به چالسیس پناه برد، و سال بعد در ۶۲ سالگی درگذشت.
نوشته اند: آثار ارسطو بسیار متنوع و شامل جمیع معارف و علوم یونانی (جز ریاضی) است، و اصولا شامل منطقیات طبیعیات الهیات و خلقیات است، که آن جمله از فن شعر، فن خطابه، کتاب اخلاق، سیاست، ما بعد الطبیعه، باید نام برد.
منطقیات: مقولات، جدلیات، آنالوطیقای اول و دوم، قضایا، ابطال مغالات که در کل در کتاب ارغنون (ارگانون به معنی ابزار) جمع شده اند.
کتب علمی: طبیعیات، درباره آسمان، در کون و فساد، علم کائنات جو، تاریخ طبیعی، درباره نفس، اجزاء حیوانات، حرکات حیوانات، تولد حیوانات.
کتب فلسفی: اخلاق نیکوماخوس، سیاست، مابعدالطبیعه.
آمده!، ارسطو را می‌توان از نخستین فیلسوفان تحلیلی دانست، وی همچنین واضع منطق نیز هست، او با در نظر گرفتن زمین در مرکز گیتی و قرار دادن فلک های مختلف برای اجرام آسمانی، مثلاً فلک خورشید، فلک ثوابت و…، الگویی از جهان را برای هم روزگاران خود ترسیم کرد. ارسطو چهار عنصر بنیادی کیهان را آب، آتش، خاک و هوا می دانست، به‌علاوهٔ عنصر پنجمی به نام اثیر که معتقد بود، اجرام آسمانی از آن ساخته شده‌اند.
ارسطو با انتقاد از فرضیه مثل Idea ، فلسفه خود را آغاز می‌کند، حقایق قابل ادراک وجود ندارند، آنچه وجود دارد مثال نیست بلکه خرد و جزئی است. وی گفته است: علم جز بر کلیات تعلق نمی‌گیرد، ما هنگامی می توانیم درباره اشیاء قضاوت کنیم، که نوع و جنس را بهتر بشناسیم. تعیین قواعدی که حافظ روابط صحیح قضایای کلی با قضایای جزئی و شخصی باشد، خاص منطقی است، که هیچکس بهتر از ارسطو درباره آن تحقیق نکرده است، می نویسند! همین منطق است، که یکی از هدایای ارزنده و گرانبهای این فیلسوف بعالم بشریت به شمار می‌آید.
فیلسوفان بزرگ غرب، بنا به تعریف خودشان، بزودی مشروح می نویسم:
اسپینوزا
استوارت‌میل
اکویناس
آگوستین قدیس
برکلی
بیکن
پلانتینگا
پوپر
چامسکی
دکارت
راسل
سارتر
شوپنهاور
کانت
کیرکگارد
لاک
لایبنیتز
مارکس
ماکیاولی
نیچه
ویتگنشتاین
هابز
هایدگر
هگل
هیک
هیوم
عکس تاریخی هوایی از جغازنبیل، عکس شماره 1104 .