نام ایران در شاهنامه فردوسی و نامهای مکانی و جغرافیای ایران بارها و بارها در ادبیات تاریخی و سنتی ایران تکرار شده، باید این نامها حفظ شوند. این نامها هم اینک با کمی تغییر آوا در کشورها و قاره های دیگر هم وجود دارد، مانند در اینجا. طی هزارهها ایرانیان تمدن و نامها را با خود به مهاجر نشینهای جدید بردند.
نام ایران در شاهنامه فردوسی
لوگو افسانه ها و آئینهای گذشته فراموش نشود، عکس شماره ۱۵۳۱.
برگه 1293 پیوست لینک زیر است:
نام ایران در شاهنامه فردوسی
۲۰۰۰ بار نام ایران در شاهنامه
نام ایران در شاهنامه فردوسی دو هزار بار بصورتهای مختلف بکار رفته، شاهنامه نزدیک به شصت هزار بیت دارد، بیش از هزار و چهارصد بار واژه ایران به تنهایی، و واژگان ایران زمین ایران شهر و ایرانی و… هم صدها بار… تکرار شده است.
نام ایران بعنی جایگاه ایر، سرزمین ایر، یا اران سرزمین ار است، ایر همان ار و آر است. از هزاره اول گاه ایرانی، سرزمین دارای تمدن آرمین، آرام، آرین، و… را ایران یا آریانا نامیدند، که آثاری از آنها باقی است. در هزاره های سوم و چهارم گاه ایرانی در دوران نویسایی، نشانهایی از این تمدن نام گذاری بجا مانده است، در اینجا.
ایران چوباغیست خرم بهار <><> شکفته همیشه گل کامگار
هسته مرکزی ایران شاهنامه، همان ایران امروزی است، و نام بیشتر شهرهای ایران در شاهنامه آمده است:
ــ 1400 بار ایران
ــ ۱۰۰ بار پارس
ــ ۳۵ بار مازندران
ــ ۹ بار اردبیل
ــ ۶ بار گیلان
ــ ۹ بار اهواز
ــ 10 بار گرگان
ــ ۲۵ بار سیستان
ــ ۱۶ بار آمل
ــ ۱۰ بار اصفهان
ــ ۴ بار شیراز
ــ ۷ بار آذرآبادگان و آذرابادگان
ــ ۹ بار ساری
ــ ۸ بار کرمان
ــ ۱۷ بار خراسان
ــ ۲ بار قم
ــ ۷ بار اروندرود
ــ ۸ بار بردع
ــ ۱ بار همدان
ــ ۱ بار شوشتر
ــ ۴ بار توس
ــ ۵ بار نشاپور
ــ ۱۰ بار جهرم
ــ ۱۲ بار بغداد
ــ ۲۱ بار تیسفون
ــ ۲۳ بار اصطخر
ــ ۵ بار خوزیان
ــ ۱ بار باذان‌پیروز
ــ ۱ بار شاپورگرد
ــ ۱ بار نوشاد
ــ ۱ بار ارمنیه
ــ ۱ بار خرم آباد، و….
بارها از شهرهای شرقی ایران کهن یاد شده است، چرا که جنگ‌های ایرانیان و تورانیان بیشتر در آن نواحی بوده است، نه در دل ایران شهر. همچون:
ــ ۳۶ بار بلخ
ــ ۵ بار سمنگان
ــ ۴۵ بار کابل و کابلستان
ــ ۵۱ بار زابل و زابلستان
نام ایران در شاهنامه فردوسی
آذریها همه پارس هستند
آذربایجانی ها یک تیره انسانی و یا استانی نیستند، آذربایجان یک صفت دینی است. همه مردم ایران آذربایجانی هستند، یعنی اهل آذر و آتش. همانگونه که همه ایرانی ها پارس یعنی پارسا هستند.
توران نیز نام جغرافیایی سرزمینی است، مانند ایران. باشندگان تور را ترک یا تورک می گویند، و آنها شامل یک تیره انسانی نیستند، بلکه همه زیر پوشش یک کیان یا تاج و یا پادشاهی بودند. به شاهنامه فردوسی و سه فرزند فریدون مراجعه شود، داستانی که در بسیاری از کتاب های سنتی تاریخی ایران تکرار شده است.
ــ ایران = ایر + ان = سرزمین باشندگان ایر یا ار مانند اران.
ــ توران = تور + ان = سرزمین باشندگان تور یا تر مانند ترک.
تاریخ ایران و توران از زمان داستان فریدون آغاز شد، قبل از آن باید در رشد و تکامل تمدن ماقبل تاریخ، آنها را ریشه یابی و پیدا نمود.
مهم: ایر و ار با پسوندهای مختلف ایرانا، ایرنا، اران و یا با کمی تغییر آوا و صدا، آریا و آریانا شده و… شده است.
تاریخ آذربایجان پر است از روایت رویارویی آذربایجانی‌ها با ترکان مهاجم، که برای یغما و تاراج به دیار ما آمده بودند. این تقابل تاریخی در اشعار بزرگانی چون قطران و… بسیار ذکر شده است.
نام ایران در شاهنامه فردوسی
نامگذاریهای بیجای جغرافیایی و محو تاریخ و فرهنگ سرزمینها
نوشته استاد فرشاد فرشیدراد از اینجا
تغییر نامهای کهن شهرها و روستاها و مناطق تاریخی ایران چند سالی است مد شده، و مردم بیخبر از دیرینگی تاریخ و فرهنگ سرزمینی که در آن زندگی میکنند، با تغییر نام موطن خویش میکوشند، که هویتی نو برای خود بسازند!
برای نمونه: اینروزها نام استان گلستان را زیاد میشنوید استانی پهناور و حاصلخیز که از دیر باز در بستر تاریخ کهن ایران و جهان آرمیده است. نامهای کهن این منطقه در ازمنه باستان: هیرکانیا، خورگان، جرجان، گرگان، استرآباد ( استار آباد به معنای ستاره)، و نامهای دیگر بوده است. این نامهای بجا روزگاری معنایی بسیار ژرف داشته اند، و ارتباط این مناطق را با ناحیه تقسیمات و مبداء نصف النهارات آفتاب و مناطق شرقی جهان میرساند.
بقول استاد دکتر منوچهر ستوده، تمامی این نامها با موقعیت نجومی این منطقه با خور، هور، خورشید، آفتاب و ستاره مرتبط است. اما متاسفانه هنوز معلوم نیست چرا نامهای کهن مناطق ایران را به نامهای بی هویت و لوکس! تبدیل میکنند، و مردم چرا با تاریخ و فرهنگ خود انقدر بیگانه هستند.؟!
آیا اگر تصمیم به تغییر نام این مکان بوده است، بهتر نبود مثلاً این منطقه با تکیه بر نامهای کهن و سوابق تاریخی به نامهای زیبایی مانند: خورگان، هورگان، استار آباد ، استان ستاره ، ستاره آباد، شهر خورشید، و مانند اینها تغییر میافت.
چرا اصولاً باید نامهای کهن و معنی دار مناطق تاریخی را به نامهای گل و بلبل و مانند این تغییر دهیم؟!
در دنیایی که همه جهانیان میکوشند برای خود تاریخ نداشته ایی دست و پا کنند، چرا ما نامهای تاریخی و باستانی خویش را محو میکنیم؟!
از سویی چه بسیار شخصیتهای تاریخی و فرهنگی این مناطق با نامهای گرگانی، جرجانی و استر آبادی شناخته میشوند، و اکنون دور نیست که با گذشت سالها، مردمان منطقه حتی نام و مکان این شخصیتها را به همراه تاریخ و جغرافیای دیرین خود گم کنند، و همه فرهنگ و دیرینگی خویش را در گلستان و بوستان ویلاها و پارکها گم و مهجور نمایند.
نام ایران در شاهنامه فردوسی
تاریخ نویسی کلیشه ای طبری و امثال
نظر تاریخ نویس مسعود: نظم و صف آرایی لشگر اعراب در جنگها کلیشه ای و شبیه یکدیگرند. مرتب به نام فرمانده و یا یک شخصیت مهم، که در راس یک واحد نظامی قرار دارد اشاره می شود. اغلب خواننده با نام دو فرمانده جناح های راست و چپ ارتش نیز آشنا می شود. تاریخ شناسان عرب و ایرانی همچنین از اسامی فرمانده هان جناح های راست و چپ لشگر دشمن نیز اطلاع داشتند.
طبری در اینجا، با استناد به سیف بن عمر، به نام فرمانده هان ایرانی در جبهه مقدم، در پشت جبهه و دو جناح راست و چپ ارتش ایرانیان در جنگ قادسیه اشاره می کند. همچنین طبری از فرمانده سواره نظام ایرانی در جنگ نهاوند اسم می برد. تاریخ نویس قرن گذشته آلمانی Albercht Noth معتقد است، که اسامی فرماندهان ایرانی که طبری از آنها نام برده است ساختگی هستند.
در بیشتر حکایت ها تاریخ نویسان عرب و ایرانی، اشاره به خیانت فردی از شهروندان شهر محاصره شده می کنند. در محاصره شوشتر نام ایرانی که خیانت کرد، و راه مخفی ورود به شهر را به اعراب نشان داد، و همچنین نام اولین عربی که وارد شهر شد مشخص است. شهر قرطبه (Cordoba) در اسپانیا نیز به طرز مشابه مانند شوشتر به تصرف اعراب در آمد. در اینجا یک چوپان راه مخفی (شکافی در حصار شهر) را به عرب ها نشان می دهد.
همچنین اخبار تصرف شهر الفسطاط و بندر اسکندریه در مصر، دمشق و شهر قیساریه (قیصریه امروز در شمال اسرائیل) شبیه یک دیگر هستند. در بیشتر اخبار از محاصره شهرها توسط اعراب توجه ساکنان شهر محاصره شده به علت برگزاری یک جشن از محاصره کندگان منحرف شده بود.
نظر انوش راوید: بسیاری از کتاب های سنتی تاریخی، که سیستم آکادمی ایران آنها را منبع تاریخی می دانند، هیچ اشاره به یک واقعیت ندارند، و از آنها نمی توان یک جنبه واقعی در باستان شناسی را کشف کرد، مانند در اینجا.
نام ایران در شاهنامه فردوسی
تندیس ایزد بانو کشف شده در لرستان
دوشیزه مهاری یا مهری یا مریم، که به تندیس ناهید یا بغ دخت معروف شده است. این تندیس مربوط به نیمه دوم هزار پنجم گاه ایرانی می باشد، و نشان از وجود آئین میترایی در دوران مزدایی هخایی در ایران است. در بعضی جاها مطابق معمول درک و ذهن کپی پیسی نوشته اند، تأثیر هنر هلنی. درصورتیکه این خود هنر هلن یا الن واقعی در اینجا است، نه دروغ هلنیسم اروپایی.
نام ایران در شاهنامه فردوسی
تصویر تندیس ایزد بانو کشف شده در لرستان، عکس شماره ۵۲۷۴.
……………
برچسبها: نام ایران، ایران در شاهنامه، ایران فردوسی، آذریهای پارس، پارسهای آذری.
………….
نام ایران در شاهنامه فردوسی
مستندهای مربوط
مستندهای بیشتر را در آپارات وبسایت ارگ ایران ببینید، لینک آن در ستون کناری
……………………….
توجه ۱: اگر وبسایت ارگ ایران به هر علت و اتفاق، مسدود، حذف یا از دسترس خارج شد، در جستجوها بنویسید: تارنمای انوش راوید، یا، فهرست مقالات انوش راوید، سپس صفحه اول و یا جدید ترین لیست وبسایت و عکسها و مطالب را بیابید. از نظرات شما عزیزان جهت پیشبرد اهداف ملی ایرانی در وبسایت بهره می برم، همچنین کپی برداری از مقالات و استفاده از آنها با ذکر منبع یا بدون ذکر منبع، آزاد و باعث خوشحالی من است.
توجه ۲: جهت یافتن مطالب، یا پاسخ پرسش های خود، کلمات کلیدی را در جستجو های ستون کناری ارگ ایران بنویسید، و مطالب را مطالعه نمایید. در جهت دانش مربوطه این تارنما، با استراتژی مشخص یاریم نمایید.
توجه ۳: مطالب وبسایت ارگ ایران، توسط ده ها وبلاگ و تارنمای دیگر، بصورت خودکار و یا دستی کپی پیس می شود، از این نظر هیچ مسئله ای نیست، و باعث خوشحالی من است. ولی عزیزان توجه داشته باشند، که حتماً جهت پیگیر و نظر نوشتن درباره مطالب، به ارگ ایران مراجعه نمایند.
پرسشهای خود را ابتدا در جستجوهای تارنما بنویسید، به احتمال زیاد پاسخ خود را می یابید
جهت آینده ای بهتر دیدگاه خود را بنویسید، و در گفتگوهای تاریخی و جغرافیایی و اجتماعی شرکت کنید